leovankoppen's Blog

“Ga je ook naar het Alhambra”, is een veelvoorkomende reactie als je vertelt dat je naar Andalusie gaat. Probleem is dat je ruim van tevoren een ticket moet boeken anders kom je niet binnen. Ik hoorde bij de entree een gids vertellen dat er dagelijks 8000 mensen het Alhambra bezoeken. Het is altijd volgeboekt. Lastig is, als je met de camper een reis gaat, om helder te hebben wanneer we in Granada zullen zijn? Je wilt ook niet jezelf vooraf teveel druk opleggen om op een bepaalde dag in Granada te zijn vanwege het bezoek aan het Alhambra. Al kan ik, nu ik er geweest ben, wel zeggen dat je alles kunt overslaan in Spanje, maar niet het Alhambra. Het is een van de grote schatten die Spanje koestert.

Toen we in de buurt van Granada kwamen, ongeveer een week van tevoren, hebben we een poging gewaagd om tickets te bemachtigen en tot onze eigen verbazing en genoegen lukte dat. Het is wel een wildernis van aanbieders en arrangementen waaruit je kunt kiezen en met dito prijzen. Uiteindelijk kozen wij voor een audio guided tour voor het bezoek aan het paleis Nazaries, want daar is het meeste waardevolle van de Moorse cultuur te bekijken. De voucher die we toegestuurd kregen vermeldde een tijd van 14 tot 17u. Uiteindelijk kregen we bij entree de mogelijkheid om onze eigen telefoon te gebruiken voor de audiotour en dat we dan tot 20u mochten blijven. En ook dat we alle delen mochten bezoeken, maar dat we ons om 17u moesten melden bij de entree van het paleis Nazaries. Hoe anders was hetgeen we bij de boeking hadden aangevinkt. Waar het goed (fout) is gegaan weet ik niet en of ik nu teveel heb betaald voor het ticket is me niet duidelijk. Wel is duidelijk dat ik waar voor me geld heb gekregen en dat een dagje Alhambra je niet in de koude kleren gaat zitten. Lichamelijk waren we gesloopt na deze dag en de volgende dag had ik een zwaar hoofd, het leek een beetje op een soort van kater. Je kunt na al die indrukken niet meer helder denken.

Hieronder een plattegrond om een indruk te krijgen van fysieke inspanningen die we verricht hebben. Hierbij de aantekening dat we natuurlijk ook nog op de fiets zijn gekomen en ook weer naar huis zijn gereden en dat we nog even naar de stad (afdaling) zijn gewandeld voor de lunch (en weer alle trappen op naar boven). Ja vakantie vieren is hard (yakka) werken!

OK, medeleven is niet wat ik wil als reactie. Het is een prachtige en onvergetelijke dag geworden zonder enige twijfel. Hier het relaas in chronologische volgorde en uiteraard aangevuld met “plaatjes”.

Eerst de tuinen van het generalife, werkelijk een genot om daar te mogen wandelen. Bedenk daarbij dat het zonnig en helder weer was en een temperatuur van ruim twintig graden. Mooier qua omstandigheden kan het niet zijn. De foto’s geven dat ook wel weer denk ik. Extra punt van aandacht zijn de geuren van de bloeiende sinasappelbomen waarover ik al eerder schreef en die de werkelijke beleving mooier maken dan ik in deze blog kan weergeven.

Na de wandeling door generalife zijn we vervolgens het ommuurde gebied ingewandeld en eerst maar een bankje opgezocht voor de lunch. Tot onze verbazing kwamen we hier hotels tegen en (elektrische) taxi’s, kortom niet verwachte reuring. Overigens deed het fantastisch mooi gelegen parador mij herinneren aan de keer dat we met Anne & Koos aan het fietsen waren in Andalusie en een camping in die plaats niet te vinden bleek en we waren aangewezen op het enige alternatief, een parador. Enorme luxe, waar we dus gewoon met onze fietsen door de marmeren gang liepen voor een speciaal plekje om te stallen. Die avond en nacht mocht het wat kosten en we genoten ervan in volle omvang, de volgende nacht stonden we illegaal onder de olijfbomen en kookten we ons potje op een primus en genoten we wederom!

Terug naar Alhambra, waar we via de kerk die (gelukkig) gesloten was, konden wat interieur dit keer tenminste overslaan, arriveerden we bij het kasteel van Carlos V. Een groot massief kolosaal bouwwerk dat zich aan de binnenkant openbaarde als een arena. Heel imposant, een beetje leeg wellicht, maar heel bijzonder. Het bouwwerk is overigens pas vorige eeuw voltooid.

Het volgende moois wat ons wachtte was het fort met de fraaie naam La Alcazaba. Dat was weer torens beklimmen, genieten van de prachtige vergezichten en dolen door en langs ruïnes en fundamenten. Wat ik nog niet vermeld heb is dat Alhambra op een heuvel ligt en uitkijkt op de stad maar opkijkt tegen de Sierra Nevada toppen. Een en ander levert een geweldige mooi beeld op.

En dan is het tegen half vijf en de rij voor toegang tot het paleis schatten wij in als een van een half uur. Een half uur later, exact om vijf uur, blijkt dat we gelijk hadden, maar daarmee waren we nog niet binnen. Achter ons stonden mensen die duidelijk telaat in de rij waren gaan staan, maar met toegang om kwart voor vijf toch voor ons naar binnen mochten. Ergo, het was slimmer geweest om je van de domme te houden, dat scheelt je minstens een kwartier oefenen in geduld. Uiteindelijk is het grote moment daar dat je naar binnen mag, nou ja dat achteraan mag aansluiten bij de groep van kwart voor vijf. Of het lange wachten met opzet is ingeregeld om je daarna een extra sterke ervaring te bezorgen lijkt voor de handliggend en het werkt nog ook. Het is indrukwekkend wat dit paleis een Moorse pracht herbergt. Je weet werkelijk niet wat je ziet aan versieringen, patronen en aan uitstraling. En hoe verder je komt hoe mooier het wordt. Het valt niet te beschrijven wat voor moois je ziet, het lijkt soms wel op kantwerk zoveel details als er in verwerkt zijn. Oordeel zelf zou ik zeggen. Overigens met dank aan Gerda voor een deel van de foto’s want mijn toestel was met zoveel moois uitgeput geraakt.

De laatste foto illustreert wel de intensiteit van zo’n dag. Dit was duidelijk een voorbode voor de eerdergenoemde day after . Morgen doen we rustig aan en rijden we naar Ardales voor een dagje afkicken in de natuur.