Mager

Vanmorgen met miser opgestaan en met echte regen vertrokken. Zware grijze wolken tegen de berghelling. We herkenden er helemaal geen Griekenland meer in. Ruim 250 km voor de boeg naar Thessaloniki. Na een uurtje werd het droog, maar het werd geen moment echt geweldig vandaag. Niet qua weer en niet qua landschap. We reden na zo’n 130km rijden notabene langs de Olympus, de verblijfplaats van Zeus, maar helaas helemaal in de wolken gehuld.

Olympus in nevelen gehuld

Het was eenvoudig rijden, grotendeels snelweg A1. En de snelweg is hier in Griekenland iedere keer heel erg rustig. Cruise control aan en karren maar. Maar als je dan in de buurt van de grote stad komt is het over met de pret. Wegopbreking en dus files. En we moesten in een grote boog om Thessaloniki heen. En dan denk je bij de camperplaats aangekomen te zijn, is er helemaal niks. Foutje in de communicatie tussen Campercontact App en de Garmin. Want als we dan alsnog direct via de Garmin de camperplaats invoeren blijkt dat we 17km te ver zijn gereden. Soms gaat het allemaal even niet van een leien dakje.

Route 1 mei

We zijn er gekomen, nu nog kijken of morgen een beetje in het centrum van Thessalonikki kunnen komen, de volgende uitdaging.


Rustig aan

Het voornemen was om vandaag te gaan fietsen en dus de fietsen uit de garage gehaald en met een bewolkte hemel, dus fleece aan, zijn we vertrokken. De hoofdweg was nog redelijk druk, niet heel plezierig om te fietsen. De Griekse chauffeurs zijn fietsers niet zo  gewend. Vrachtwagens razen gewoon vlak langs je heen en dat geeft je geen veilig gevoel. Na een kilometer of 6 konden we rechtsaf een B-weg oprijden. Dichter langs de kust, met leuk uitzicht, maar ook pittige hellingen. Was in eerste instantie nog wel redelijk te befietsen. We kwamen uit in een verscholen maar wel lieflijk en nog enigszins verlaten dorpje. In eerste instantie doorgereden, maar korte tijd daarna liepen we tegen een zeer steile helling op die ons noodzaakte om af te stappen. Met de kennis dat we over een helling van 600m moesten hebben we toch maar besloten om om te keren. Op het gezellige dorpspleintje onder enorme platanen maar een koffie besteld en even genieten van de rust die daar heerste.

Opvallend is wel dat, hoe klein de dorpjes hier ook zijn, er pensions, tavernen en cafe’s zijn. Ik denk dat het in de zomer ook in dit soort dorpjes aardig volloopt. Toerisme is de grootste inkomstenbron voor Griekenland en dat lijkt me volkomen logisch. Tijdens de kredietcrisis is Griekenland behoorlijk aan de ketting gelegd, met name door onze eigen Jeroen Dijsselbloem. Naar ik begrepen heb gaat het nu weer een beetje beter. De economie doet het redelijk, maar de schuldenlast die Griekenland nog met zich mee torst, maakt dat de Grieken het niet breed hebben. Het gemiddelde salaris haalt nog niet de helft van dat van Nederland. Laatst raakte Getda in de winkel in gesprek met de verkoopster en die maakte duidelijk dat het financieel allemaal niet zo geweldig is. Spijtig te moeten horen, maar ze doen wel hun uiterste best hoor. Ze zijn servicegericht, proberen je altijd te helpen. Als iemand bijvoorbeeld geen Engels spreekt, dan haalt die persoon er een collega of familielid bij die de taal wel machtig is, zodat je geholpen kunt worden.

Vandaag maar weinig zon gezien. Hoewel de verwachting was dat in de middag er wel zon zou zijn, zaten we toch met een dik wolkendek  wat niet erg wilde oplossen.

En als ie dan doorkwam gaf dat wel weer een bijzonder beeld.

Morgen richting Thessaloniki, de 2e stad van Griekenland die hopelijk wat meer avonturen biedt dan deze strandcamping. Prima camping dat wel, maar geen strandweer 😏.


Gewone camperdag

Vandaag zijn we van Delphi naar Kato Gatzea gereden. Het eerste stuk vanuit Delphi was weer fantastisch mooi, dwars door berglandschap, tot bijna 900 meter gestegen en prachtige vergezichten en ozo rustig overal. Een beetje verlaten gebied en dat zie je veel in Griekenland. De bergachtige streken bieden kennelijk weinig en je vindt er dus weinig bewoning. Wel heel veel groen, onverstelbaar veel groen en als het land dan in cultuur is  gebracht, dan is het ook groen omdat er pauzeloos veel olijfbomen staan.

Het 2e deel van de route ging over de snelweg A1 die loopt van Athene naar Thesalonikki. Een paar keer tol moeten betalen, maar de prijs is redelijk in vergelijking met Frankrijk. Voor de Grieken blijkbaar te duur want het is er heel rustig. Dat is dus heel relaxed met cruise control km’s maken.

Onderweg dus erg rustig en dus ook veel genieten. Toen we de bergrug over waren zagen we weer de zee. Dat blijft toch weer verbazingwekkend hoe grillig de kustlijn van Griekenland verloopt. Er is bijna altijd wel een baai, zee of zicht op zee in het vizier. Griekenland heeft bijna 15.000 km aan kustlijn, nog niet zoveel als Noorwegen, die is koploper in Europa, die heeft 25.000km. Nederland heeft slechts 450km (dankzij de deltawerken).

Gele brem en vergezicht

In de loop van de middag op de camping aan zee aangekomen, mooi plekje gevonden onder heeeel oude olijfbomen. Je kunt merken dat het seizoen op gang begint te komen. Het wordt wat drukker op de campings, Nederlanders, maar ook veel Duitsers. Komt de drukte wellicht omdat we dichter bij Duitsland komen?

Verder even rustig aan gedaan en een verfrissend duik genomen in de Egeïsche zee. Frisjes, maar wel lekker. Kan je daarna weer lekker opwarmen in de zon. Want ja voor ons  is het al ruim 3 weken zomer en daarmee hebben we het record van vorig jaar al zo’n beetje geëvenaard.

Morgen eens kijken of we hier kunnen fietsen. Want ja die komen bijna niet de garage uit. Je ziet ook weinig fietsers, alhoewel we vanmiddag op de vluchtstrook nog wel een wielrenner in tijdrithouding en dito helm tegenkwamen. Aan het trainen voor de Olympische tijdrit?

De zon gaat onder, het zit er weer op voor vandaag.


Delphi

Vandaag weer verder met een duik in de historie van Griekenland en het onontkoombare Griekse mythologie. Delphi is volgens Zeus het middelpunt van de aarde. Hij heeft daarvoor twee gouden arenden van het einde van de wereld naar elkaar laten vliegen en toen ze bij elkaar kwamen was dat het middelpunt van de aarde en dat was hier op deze plek.

Maar voordat we daar waren moesten we nog wel even klimmen. We hadden besloten om te gaan wandelen naar de archeologische site. Een mooie wandeling van een klein uurtje. Het  oude pad naar Delphi. Wel klimmen maar het pad was aardig te belopen

Wederom voor half geld (€6) konden we naar binnen. Hier in Griekenland zijn het redelijke entreeprijzen vergeleken met bijv. Italië. En hier, tot nog toe, overal seniorenkorting. Dat maakt het ook allemaal erg plezierig hier.

Niet overvol op deze locatie en ook niet zo spectaculair. In Delphi stond de tempel van Apollo en daar kwamen mensen naar toe om het orakel te raadplegen. Het orakel deed uitspraken over winst of verlies in oorlogen, geluk of ongeluk, trouw of ontrouw etc. De uitspraken waren zo dubbelzinnig dat er achteraf altijd een juist antwoord was gegeven. Een soort ChatGPT in oude tijden, zeg maar. De locatie waar ze die tempel hebben gebouwd is overigens schitterend. Ook daar hadden ze oog voor, die goden.

En bij zo’n tempel komt er van alles kijken, een agora een theater etc. Maar ook hier is het meer het verhaal dan de gebouwen zelf. Restanten, stapels stenen en funderingen en wat dan nog wel op een gebouw lijkt, dan komt dat omdat het flink gerestaureerd is.

Mede dankzij het fantastisch uitzicht en het mooie weer loop je er heerlijk te genieten en te dromen over hoe het leven hier 2500 jaar geleden eruit moet hebben gezien.

Ook hier zijn veel van de beelden en de inventaris van de tempel of ondergebracht in het museum of verplaatst (gestolen?) naar bijv. Constantinopel of elders. Daarom ook nog wel even een kijkje genomen in het museum en daar staan inderdaad mooie stukken.

We hadden mazzel want we konden met het taxibusje van de camping meerijden, terug naar de camping. Dat scheelt, want de voetjes voelden al wat moe aan.

Op tijd weer bij de camper dus alle tijd en ook de luxe om aan het zwembad deze blog post te doen.  Morgen verlaten we deze hemelse plek en trekken weer verder. Griekenland heeft vast nog meer te bieden. We zijn nog lang niet verzadigd.

Luxe bloggerbenen

Griekse goden

Als je zo door Griekenland zwerft is de Griekse mythologie onontkoombaar. Het gevolg is dat je zo langzamerhand alle Griekse goden leert kennen. En de laatste dagen zijn we dan ook volop aan het oefenen op de namen en hun rol, of moet ik zeggen hun functie of misschien nog beter hun verantwoordelijkheid of portefeuille.

Nou had ik het voornemen om een en ander op een rijtje te zetten zodat ik de verhalen die ik bij al die archeologisch sites lees in een beter perspectief kan plaatsen. Maar ik stop er maar mee want de tegenstrijdigheid en verwarring met wat er op het internet te vinden is, is al net zo groot als bij de goden zelf. Zoals die met elkaar omgingen, althans volgens de overlevering, is heftig. Er zouden 12 Griekse goden zijn, maar ik zie lijstjes met 13 en met 20. Ook over de oergoden zijn er al vier verschillende families terug te vinden.

Hier een kort overzicht van 13 (veelvoorkomende) goden. 13 omdat de laatste zo leuk is en niet mag ontbreken.


ZEUS; de oppergod, de baas van het Griekse godendom, hij kluste ook wat bij als God van de bliksem. Zoon van KRONOS

HERA; de oppergodin, de vrouw maar tegelijk ook de zus van Zeus, daar hadden goden geen moeite mee. Ze is ook godin van het huwelijk, brengt trouw in het huwelijk, al lukte dat in haar eigen huwelijk niets zo erg. Daarover later meer.

POSEIDON; God van de zeeën, maar ook van de aardbevingen. Bekend van zijn drietand 🔱 Hij was de broer van Zeus, en dus ook broer van HERA.

DEMETER; Godin van de landbouw en de gewassen. Zij zorgde voor een goede opbrengst van het graan. Vaak afgebeeld met een korenaar in haar hand. Zij was ook de uitvinder van landbouwwerktuigen.

HERMES: God van de handel, de handelaars en de dieven en ook de boodschapper van de Griekse goden. Begeleide de doden naar de onderwereld.

ATHENA: Godin van wijsheid en ook van de gevechtsstrategie (oorlog), dochter van Zeus niet van HERA want ze ontstaan in Zeus’ hoofd. Was  vijandig naar Poseidon, haar oom.

ARES: God van de oorlog (niet strategisch) en daarmee tegenhanger van Athena. Zoon van Zeus en Hera, moordlustig en opvliegend type en daardoor niet erg geliefd bij de andere goden.

APRODITHE; Godin van de liefde, vruchtbaarheid en schoonheid, getrouwd met Hephaistos.

APOLLO; God van de Zon, schoonheid, muziek en orakel en was daarmee een populaire jongen, kon het met iedereen goed vinden en daarmee een belangrijke God. En komt dus ook vaak voor in de mythologie. Tweelingbroer van Artemis en zoon van Zeus en (niet Hera) Leto

ARTEMIS ; Godin van de maan en van de jacht en tweelingzus van Apollo. Had een afkeer van mannen (was ze wellicht lesbisch en mocht dat niet?). Maar heeft wel een relatie gehad met Orion, die zelf vermoord heeft omdat Apollo haar had misleid. Ze is altijd maagd gebleven.

HEPHAISTOS ; God van de smeedkunst en het vuur en de ambachtslieden. Had een kleine rol als God. Toen al werd ambacht achtergesteld, denk ik dan. Is dus van alle tijden kennelijk.

HESTIA ; Godin van de haard, waar ze ook altijd bij bleef zitten, ze was ook godin van de oprechtheid. Is de oudste zus van Zeus

DIONYSOS ; God van de drank en het feest, zijn pseudoniem is Bacchus. Was een populaire jongen vanwege zijn belangrijke portefeuille. Hij was de zoon van Zeus en Semele. Vond Hera weer niet zo leuk…


Conclusies uit het voorgaande: het was een grote chaotisch familie die het niet zo nauw nam met de huwelijkse trouw. Opvallend ook dat het redelijk verdeeld was over mannen en vrouwen. Geen glazen plafondd nog in de tijd. Verder wel ruzie, moord, ondermijning, doodslag en overspel, het was er allemaal. Het is lachwekkend als je erin gaat verdiepen. De vreemde verhalen die daarin zijn verteld en wat daarvan nou wel of niet klopt. Er was geen geschiedschrijver of “Blogger” die alles nauwkeurig bijhield. Verhalen zijn een eigen leven gaan leiden en bij elke overlevering werden ze, al dan niet opzettelijk weer anders ingekleurd. Net zoals dat ook met het geloof moet zijn gegaan in de eeuwen daarna. Andere opvattingen of een ander verhaal leidde weer tot een afscheiding. Met als gevolg tal van geloven die elkaar naar het leven hebben staan en dat vandaag ook nog steeds doen. Het is nog steeds aan de orde van de dag.

Ja er was in tijd nog geen Jezus en geen Mohammed, dus dan moet je wel zelf wat bedenken om de dingen die je niet kunt verklaren ergens aan toe te wijzen. Goden zijn dan een welkome oplossing. Verhalen over goden die de mensen in die tijd een leidraad gaven waarlangs het leven kon worden ingevuld.

Een leidraad die mij overigens wel wat extremer overkomt dan wat we vandaag de dag in onze samenleving meemaken. Er is dus wel degelijk sprake van beschaving over de eeuwen zou je kunnen zeggen. Alhoewel ik soms het gevoel krijg dat we inmiddels over het hoogtepunt heen zijn. Komt het omdat we geen werkende “leidraad”, zoals geloof, ideologie of “isme” meer hebben?

Dat die goden in Griekenland woonden kan ik me overigens heel goed voorstellen want ik heb in Europa nog geen mooier land gezien dan Griekenland. En dan hebben we de plek waar die goden gehuisvest waren, de Olympus”, nog niet gezien. Die komt nog.


Hier nog een aanvulling van mijn zwager Koos. Een soort ingekomen stuk ter onderbouwing.

En er zijn ook nog liederen over gemaakt…

Hier de enige foto van gisteren en vandaag. Vandaag hebben we ingevuld met rust (lezen) na alle hectiek van Athene.

Uitzicht vanonder de luifel. Mooier kan niet.

Wat is een mythe? Een dikwijls oud en verzonnen verhaal over goden, godinnen, helden of heiligen dat veelal traditioneel is overgeleverd. Deze omschrijving is typisch modern in die zin dat daarin het fictieve karakter van de mythe centraal gesteld wordt.

Bron; Wikipedia

Acropolis

Parthenon, de grootste tempel op Acropolis

Vandaag was het de ultieme dag om de Acropolis te gaan bekijken. Zonnig, helder, frisse wind dus niet te heet en de stof uit de Sahara is weer uit de atmosfeer verdwenen. Bij de aankoop van het kaartje kregen we tot onze verbazing 15u als toegangstijd toegewezen. Die tijd, zo bleek later, was perfect maar riep in eerste instantie wel enige verwarring op. Wat gaan we dan eerst doen? Eerst maar even lunchen en ons plan herzien.

We besloten met het OV naar het park te gaan en daar de plaats op te zoeken waar de filosofen bij elkaar kwamen om de problemen in de samenleving aan te pakken. Tegenwoordig doe ik dat in de sportschool, maar daar waren die filosofen niet van. Zij stelden, zoals het filosofen betaamt, de juiste vragen. In die periode waren er immers nog zoveel zaken onbekend, dus vragen genoeg!  Vandaag de dag gaat dat heel anders. In deze tijd zijn er geen vragen meer te stellen, hooguit over welke oplossing we moeten kiezen. Alleen dat blijken we dus niet meer te kunnen. We zijn het zo verschrikkelijk oneens met z’n allen, dat we niet meer willen en kunnen kiezen. Nou ja, terug maar weer  naar ons bezoek.

Vanaf de Filosapposheuvel hadden we een fantastisch uitzicht. Niet alleen op de Akropolis, maar ook op Pireus en de zee. Kortom we hadden hetzelfde uitzicht als die filosofen en die gedachte alleen al geeft ons inspiratie.

Uiteindelijk zijn we afgedaald om vervolgens na het passeren van de toegangspoort, met wederom een wachtrij, uiteindelijk de Acropolis te beklimmen.

Ik laat de foto’s voor zichzelf spreken en zal later de juiste locaties er nog aan toevoegen. Het is namelijk al laat en de dag was zwaar!

Acropolis, gezien vanaf de Filopapposheuvel
Vergezicht over Athene, ook vanaf de Filopapposheuvel
Monument van Filopappos
Uitzicht, in de verte Pireus en de zee
Het Odeion van Herodes (met volledig restoratie van de zitplaatsen)
Zuilen van het Parthenon
Voorzijde van het Parthenon
Achterkant van het Parthenon
Parthenon in de achtergrond
Kariatiden van het Erechtheion
Zijkant van Erechtheion
Doorkijk bij de Propyleeën
Zijkant van Parthenon
Stoa van Eumenes
Het Theater van Dionysos

Stadse fratsen

Ik moet deze blog post beginnen met een rectificatie van de smogmelding van gisteren. Het bleek geen smog te zijn, maar opgewaaid stof uit de Sahara, zoals ook de Nederlandse media al meldde. Het effect was overigens wel soortgelijk.

Vandaag nog veel stof in de lucht toen we vanaf de camping op Athene uitkeken, maar nu in de avond is het aardig opgelost c.q. weggewaaid of neergedaald. Geen mooie zonsondergang meer op de Acropolis dus vanavond.

Vandaag dus weer naar het Archeologisch Museum gegaan, we wisten de weg nog. Deze poging slaagde wel.

Het is gigantisch wat er allemaal tentoongesteld is en dat is nog maar een deel van wat er allemaal gevonden is. Vreemd genoeg kom je hier dus stukken tegen die ze uit de graftombe van Mycaene, waar we vorige week waren, hebben weggehaald.

Sommige stukken zijn na ruim 2000 jaar nog puntgaaf. Van marmer zou je dat nog kunnen verwachten, maar zelfs een levensgroot en wonderbaarlijk nauwkeurig gelijkend kunstwerk als een bronzen paard met jonge strijder.

En dan al die vazen wapens en nu ook sieraden, het is verbazingwekkend hoe gaaf en ook hoe kundig en kunstig ze zijn gemaakt.

Reservebank

Om half een waren we verzadigd en zijn we op weg gegaan naar het Parlementsgebouw. Daar hadden we afgesproken met Maria, zoals gezegd een oud studiegenoot van Gerda en zij is Grieks van geboorte, ze komt van het eilandje Fira, dat ligt ten noorden van Kreta.

Parlementsgebouw met wacht

Maria had een fantastisch locatie in gedachte voor onze gezamenlijke lunch. Een dakterras met uitzicht op het Acropolis en een groot deel van Athene.

Het was een fantastische locatie, heerlijk eten en gezellige conversatie. De middag was zo voorbij. Daarna heeft ze ons meegenomen naar de universiteitsgebouwen. Op loopafstand en we zien zo ook dat er ook nog wel dure wijken zijn in Athene. Het gebouwen complex van de universiteit zien er, geheel in Griekse stijl, heel mooi uit, maat het dateert “slechts” van halverwege de 19e eeuw. Plato en Socrates sieren de entree.

Vlnr Plato, Socrates

Daarna bij het station afscheid genomen van Maria en vervolgens op een terras nog een biertje gedronken om even bij te komen. Het was weer een enerverend dagje met een onvergetelijke lunch.

Daarna met hop-bus, metro en bus terug naar de camper. Morgen nog een dag Athene en dan hopelijk met helder blauwe lucht op het Acropolis.


Hoppen

Tijdens het ontbijt kwam de in-control dame zich al melden. Of we straks, wanneer het ons uitkwam, even naar de receptie wilden komen voor onze nieuwe plek. Nou, om kort te gaan, we zijn er niet slechter op geworden. Al blijft het natuurlijk een stadscamping, maar ook hier zijn de pensionado’s heeeel rustig. Vanwege het bewolkte weer en een kleine kans op wat regen, kozen we voor een bezoek aan twee musea.

Als inmiddels ervaren OV’ers hebben we weer de bus genomen naar Athene, maar we hadden dit keer de metro niet nodig. Dat laatste stuk naar het Archeologisch museum konden we lopend wel aan. Wie schetst onze verbazing 😮 gesloten! Blijkt het op dinsdag pas om 13u open te gaan. Op het terras bij een kop koffie een nieuw plan gemaakt. Er was vlak voor onze neus een halte voor een hop-on hop-off bus. Zo’n rondtour door de stad leek ons wel een mooi alternatief om tussen de twee musea te kunnen pendelen. We doen onderweg ideeën op om de komende dagen nog te gaan bezoeken. Onder andere de uitgaanswijk met eethuisjes en de markthallen. We komen nu wel tot het inzicht dat Athene meer te bieden heeft dan wat we gisteren gezien hebben. We zullen onze mening moeten bijstellen. En dat doen we graag.

Hop on hop off

En zo begonnen we tot onze eigen verrassing bij het Acropolis Museum. Dit museum staat bovenop de resten van het oude Athene aan de voet van de heuvel waarop de tempels staan.

Het museum is als tegenhanger in een zeer strakke 21e eeuw architectuur opgetrokken en  de fundamenten van het oude Athene zijn onder de glazen vloer zichtbaar. Fraai gedaan.

Acropolis Museum

In het museum is een enorme verzameling aan beelden, potten en wapens te zien. De vraag rijst of dat niet ten koste is gegaan van al die gebouwen bovenop de Acropolis. Veel stukken zijn gerestaureerd, of beter op basis van een paar puzzelstukjes is de puzzel compleet gemaakt.

Mooie kop van een Filosoof
(maar naam vergeten 🤨)
Acropolis 2e eeuw AD
Kariatiden van het Erechtheion

Het is heel veel om te zien en om drie zijn we nog niet klaar, maar doen we toch eerst maar even een boterham met koffie in het restaurant, anders overleven we dit niet.

Het is half vijf als we weer “on hoppen”. Dat Archeologisch museum doen we morgen of overmorgen wel. We maken ons rondje af, zien nog het Olympisch stadion en het regeringsgebouw en “hoppen off” bij een metro station om naar de camper terug te keren.

Als we weer op de camping zijn is het half zeven en vreemd donker, geel donker, heel vreemd. Het doet denken aan Peking, daar hebben we dat eerder ervaren, het is gewoon smog. Het gesloten wolkendek zorgt ervoor dat alle uitlaatgassen blijven hangen en  dat zorgt voor een smerig geelgrijs deken.

Morgen wordt het hopelijk beter, dan ontmoeten we we oud studievriendin van Gerda, zij is Griekse van geboorte en nu even terug in haar geboorteland. Dat wordt een euke ontmoeting verwachten we.


Athene

Vannacht hebben ook een cadeautje uit de Sahara gekregen. Een buitje met een flinke lading zand. En de camper hadden we nog wel zo netjes gehouden tot nog toe.

Vandaag de Peleponesses verlaten, jammer want ik vind het daar echt een fantastisch landschap. Het kanaal overgestoken maar ik heb er niet veel van gezien. Ik was er al bang voor dat we het bekijken zouden gaan missen, want de tolweg geeft hier geen mogelijkheid om even te stoppen en te gaan kijken. Dus reden wij er met een gangetje van 100 er plots overheen. Het was gebeurd voor ik een glimp had kunnen opvangen. En er was daarna ook geen mogelijkheid meer om de snelweg te verlaten en nog even terug te gaan. Misschien later deze week als we Athene weer verlaten. Overigens zouden het toch geen mooie foto’s geworden zijn, want we hebben vandaag een gesloten wolkendek gehad, in de middag af en toe een vaag zonnetje.

We zitten nu dus in Athene en de eerste indrukken zijn nog niet geweldig. Ik neig ertoe mijn favoriete campingbaas Vasili gelijk te geven; Athene is “slobby and noisy” en na 2 dagen moet je weer wegwezen! Nou wij blijven er toch 4 nachtjes staan op deze dure camping. Niet gereserveerd maar we kregen toch een plaatsje toegewezen van een aardige dame die “fully in control” is. Morgen moeten we waarschijnlijk wel verkassen want dan arriveert er zo’n “we zijn er bijna” groep en dat is uiteraard allang geleden gereserveerd. Daar zijn wij niet zo van. We willen ons niet teveel van tevoren vastleggen.

Vanmiddag alvast maar even Athene bezocht. Niet met de fiets want dat staat bijna gelijk aan zelfmoord. Fietsers zie je hier niet en dat is ook logisch want de weg naar het centrum is 3 banen breed en het raast aan alle kanten langs je heen. Kortom een redelijke chaos op weg, dus volgden we het advies van de in-control-dame op en kozen voor het OV. Meteen maar allebei een 10-rittenkaart aangeschaft, want een ritje centrum Athene vv. kost al 4 tickets pp. De bus rijdt om de 10 minuten, nou nee dus, het werd 10 minuten later. Grote chaos op de rotonde in het centrum en dan staat alles stil als er dan ook nog een ambulance doorheen moet.. Wringen geblazen!

Verkeerschaos

Vanuit de bus de metro in om de wijk Plaka te gaan bezoeken. Gerda had daar een kerk op het oog, dus als we daar mee beginnen dan hebben we dat maar gehad. Ondergronds puzzelen en stops tellen om op het juist moment weer uit te stappen. Is gelukt!

Winkelstraat die ook in Den Haag had kunnen liggen

De straatjes van Plaka zijn smal en zonder verkeer, maar ik dacht dat het zo’n kleurrijke wijk zou zijn. Misschien te snel geoordeeld maar ik heb alleen heel veel prullaria winkels gezien, een grote tegenvaller.

Metropoliton Cathedrale
De binnenkant ervan

De kerk van Grieks Orthodoxe stijl was geen tegenvaller. Zag er allemaal piekfijn in orde uit. Geen ouwe meuk, geen beelden want daar zijn ze niet van, wel veel fresco’s schilderijen en systematische patronen in de versiering.

Dan staan we plots voor een bijzondere poort. Door (de Romeinse Keizer) Hadrianus hier gebouwd om datgene wat de Grieken daarvoor al hadden neergezet verder op te vrolijken. Een poort in twee lagen, de onderste in Romaanse stijl en de bovenste in Griekse bouwstijl. Heeft ie toch wel leuk gedaan.

Hadrian’s Arch

Achter deze poort ligt het Olympieion met de restanten van weer een andere tempel van Zeus. Helaas staat het meest aantrekkelijke deel in de stijgers. Teleurstellend, dit draagt niet bij aan een redelijke voldoende vandaag voor Athene. Wel fraai vind ik die ene pilaar die in stukken achterelkaar op de grond licht. Verder heel veel losse stukken zonder enig verband. Nee dit hebben we beter gezien.

We pakken een terrasje en evalueren onze eerste bevindingen, hopelijk wordt het morgen beter met een bezoek aan het Acropolis. Dat hebben we overigens al op afstand zien liggen. Ziet er op afstand best wel indrukwekkend uit.

Morgen meer Athene!


Korinthe

Het is nauwelijks de moeite om te verkassen, maar toch verlaten we heerlijk rustige camping van Micenae. De temperatuur is nog geen 15 graden, maar in de zon ontbijten dat is toch goed te doen. Vervolgens doen we weer al het nodige corvee en rekenen af bij de campingbaas. Het is opvallend hoe goed de Grieken zich verstaanbaar maken, soms in uitstekend Engels, soms in houtje touwtje Engels, maar ook dan zonder enige gene. Het is een van de vele meevallers die Griekenland biedt, naast de kwaliteit van de campings, de kwaliteit van de wegen. Kortweg Griekenland presteert boven al onze verwachtingen.

Vandaag rijden we dus naar Korinthe om dar de oude handelsstad te gaan bekijken. De  camperplaats die we gekozen hebben ligt op loopafstand van de archeologische plaats. Die bereiken we via een omslachtige route door nauwe straatjes terwijl we dat met een omweg veel eenvoudiger hadden kunnen doen. Daar zou die routeplanner in de Garmin toch eigenlijk nog wel wat beter in kunnen presenteren. Een extra voorkeurinstelling toevoegen naast de “snelste” en de “kortste” ook de “best fit” voorkeur, waarbij rekening wordt gehouden met de afmetingen van de camper.

Entree Camperstop Ancient Corinth

Bij de camping worden we verwelkomd door de oude baas, “Allo Amsterdam” no? “Rotterdam?” In een mengeling van Frenglish en Italiduits vertelt hij ons in 3 minuten alles wat de camping te bieden heeft. Gek genoeg begrijpen we hem nog ook. Even later worden we door z’n zoon op onze plaats geloodst en wordt het allemaal nogeens in goed Engels herhaald.

Zicht op het oude Korinthe
Restant van de tempel van Apollo

Het oude Korinthe heeft net als zoveel andere archeologisch plaatsen de nodige heerschappijen moeten doorstaan. Na de Korintiers hebben de Romeinen hier rond het begin van de jaartelling de zaken overgenomen en de zaken flink verbouwt en aangepast aan dat nieuwe tijdsgewricht. Hieronder een weergave.

Korintische periode
Romeinse periode
Anno 2024

Hoewel de Romeinen domweg de ideeën van de Grieken eigenlijk gewoon naaapten, gaven ze alles veel meer opsmuk. Toepen en overtoepen! Dat hebben we vaker gezien, bijvoorbeeld in Cordoba bij de Mosquito, waar de christenen de moskee van de verdreven Moren verbouwden naar een kathedraal. In dat gedrag van mensen verandert er niet veel in de mensheid.

Ook over deze site kan je natuurlijk weer badinerend spreken over “stapels oude stenen” maar het blijft boeiend omdat het gedachten oproept over hoe dat in het verleden allemaal moet zijn gegaan. Als je jezelf bij de adel of de rijkere kon rekenen is het vast een mooi leven geweest, alhoewel je nooit zeker was van je leven want ook hier lezen we weer dat je bij het minste vergrijp of zelfs jaloezie kan worden omgelegd of vergiftigd.

Bacchus als mozaïek op de vloer
Griekse strijder, mooie kop

Het museum herbergt alle schatten die de archeologische plaats heeft vrijgegeven. Wederom een verzameling potten en wapens, ook veel beelden, opvallend detail is wel dat de hoofden, handen, voeten en andere uitstekende delen vaak ontbreken. Is het kwetsbaarheid of zijn het wraakacties geweest van nieuwe overheersers. Ook hier, toepen en overtoepen?

Op de terugtocht nog even de Grieks Orthodoxe kerk bezocht. We hebben er al veel gezien onderweg, maar nog niet van binnen. Deze ook niet, want hij was op slot.

Straks een Griekse maaltijd en dan morgen het kanaal oversteken en bekijken natuurlijk, op weg naar Athene.