Een heel ander verhaal….

Vorige week werd ik verrast door de fabrikant van mijn telefoon met een update van mijn systeem. Ik had ergens al iets gelezen over een systeem update die Samsung zou gaan leveren.  En afgelopen week bleek in de ochtend ineens allerlei apps die zich  als nieuw aan mij meldde. Ik wist nog niet of ik blij moest  zijn  met deze volkomen spontane update.  Was mijn contacten kwijtgeraakt en nog wat andere,  minder waardevolle data. Nou ja gelijk maar wat opgeruimd en ik hadden het gevoel na wat uurtjes opruimen en bijwerken dat het leed geleden was.

Na een nieuwe opstart kreeg ik een melding dat mijn systeem UID’s niet klopten en dat dit instabiliteit zou kunnen kunnen veroorzaken en of ik maar even mijn data partitie moest wissen.  Ik kon de melding alleen weg krijgen door  de melding “I’m feeling lucky”  weg te drukken.  Heel vreemd en wrang. De volgende dagen kwamen er tal van errors bij van apps die gestopt waren en die ook niet meer  wilde werken.  Na een paar dagen kwam er werkelijk om de paar seconden dat Google playstore was gestopt. Het ding was domweg niet meer normaal te gebruiken. Ik voelde me redelijk ongelukkig en dat is voorzichtig uitgedrukt.

Na een regenachtige ochtend puzzelen op internet was de oplossing een volledige reset van het systeem.  Ten einde raad dat maar gedaan en tegen de tijd dat het droog was draaiden de meest essentiële apps weer.

Inmiddels kan ik er weer normaal mee werken en is de schade beperkt tot een aantal contacten, die ik,  voorlopig nog alleen digitaal 🙂 ben kwijtgeraakt.

Bedankt Samsung voor de fantastische dienstverlening…..  Bruce Schneier heeft maar weer eens gelijk.  Met elke Security maatregel die je toepast moet je je afvragen welke zwakheid je introduceert……

BTW spontane berichtjes via WhatsApp na het lezen van deze post stel ik zeer op prijs, kan ik mijn adresboek weer een beetje op orde krijgen.

Bloggen

Werken is een mooie invulling van het leven (arbeid adelt), maar het is ook goed om zo af en toe even een periode in te lassen en een moment van reflectie in te bouwen. 9 jaar  geleden heb ik een sabbatical opgenomen van 3 maanden, waarbij het doel was om een grote reis te maken en familiebezoek af te leggen in Australië. Die periode is mij en mijn vrouw Gerda zo goed  bevallen dat het vraagt om een herhaling. In 2006 had ik net mijn masterstudie afgerond en na een periode van hard werken was het wenselijk om ook even gas terug te nemen en stil de staan bij de nieuwe situatie.  Wat wilde ik met deze nieuw opgedane kennis en inzichten? Ten gelde maken in het bedrijfsleven of teruggeven aan het onderwijs? Het is het laatste geworden zoals je zult begrijpen teminste als je me een beetje kent. Sinds 2006 is er het nodige gebeurt in mijn werk en kan ik met enige trots terugkijken op een mooie periode waarin ik heb kunnen werken aan een nieuwe bachelor opleiding Information Security Management.  In de tussenliggende periode is de opleiding in 2012 ook nog eens geaccrediteerd en met een mooie beoordeling van 13 X goed,  2 X voldoende en 1 X voldaan. Ik ben er heel trots op en daarom noem ik het hier ook, niet alleen omdat een accreditatie in het onderwijs meestal gezien wordt als een show die moet worden opgevoerd en die vooral veel voorbereiding en veel papierwerk vraagt. Uiteraard was dat nu niet anders, maar het is in ons (team ISM van HHS) geval daarbij ook geen eenvoudige klus geweest, omdat het onderwijs betrof dat in het geheel nog niet bestond in NL. Zelf uitzoeken, i.s.m. de beroepspraktijk, wat nodig is en vervolgens daar onderwijs van maken. En dan kan je pas na 4 a 5 jaar meten of je geslaagd bent in je opzet en daarbij hopen dat het vakgebied in de jaren niet te snel verandert want anders sla je de plank alsnog mis. Ik hoef hier niet uit te leggen hoe snel de situatie in dit vakgebied zich (bijna dagelijks) wijzigt. Dus anticiperen op wat komen gaat is essentieel voor het onderwijs dat je ontwikkelt en ik kan zeggen dat we dat ook voortdurend gedaan hebben, vaak tegen wil en dank.

Toen we in 2013 nog maar net de mooie resultaten van de accreditatie binnen hadden,  kwam ook het bericht binnen dat “het bedrijfsleven” had besloten dat de wildgroei in hbo opleidingen maar eens gesaneerd moest worden en dat daarmee de zojuist geaccrediteerde opleiding weer zou  moeten verdwijnen. Jammer! Spijtig, maar soms gebeuren er zaken die buiten je bereik liggen en die je niet kunt omkeren. Accepteren en er het beste van maken is dan het devies. Ook daar hebben we inmiddels invulling aan gegeven en over een maand start er een nieuwe bachelor opleiding HBO ICT waarin security nog beter is ingebed en ook nog eens voor een groter publiek. Dat is pure winst,  ontegenzeggelijk, maar helaas zijn we wel onze unieke positie kwijtgeraakt en is het label ISM landelijk veel minder zichtbaar. De mogelijkheid om de opleiding ISM meer exclusief en excellent te maken is daarmee van de baan. Ook nu weer geldt “niet bij pakken neerzitten”,  maar er wat van maken“! Een van de beslissingen die ik toen heb genomen is om me niet langer te bemoeien met de organisatorische aspecten van het onderwijs, maar met de inhoud van het vakgebied. Niet gedreven vanuit frustratie,  maar vanuit het gevoel en ook de wetenschap dat “nieuwe dingen doen” domweg mij beter bij past dan organiseren c.q. mensen motiveren, overtuigen en aansturen die een andere beroepsattitude hebben dan ik. Kortgezegd nieuwe dingen doen is mijn ding! Tijdens een presentatie in China heb ik mezelf ooit de zelfbedachte titel gegeven van een edupreneur en dat geeft precies weer wat ik ben.  Maar als je als lezer hiermee nog geen juist beeld hebt, dan kan ik me daar ook alles bij voorstellen.

In 2013 ontwikkelde zich ook een nieuw initiatief om tezamen met de universiteiten van Delft en Leiden een master op het vlak van Cyber Security te gaan ontwikkelen.  Het was niet eenvoudig om in dat traject tot acceptatie en overeenstemming te komen,  maar het is gelukt en dat is voor zo’n samenwerkingsvorm toch weer uniek.  Het eerste halfjaar zit er  inmiddels al weer op en de laatste 2 maanden heb ik er heel veel tijd en energie ingestopt om mijn aandeel te leveren. Niet eenvoudig vanwege wegvallende collega’s, maar ook dat hebben we redelijk kunnen opvangen.

In de samenwerking met Delft en Leiden is nu vanuit de HHS een nieuw initiatief ontstaan om een 2e master te gaan ontwikkelen met een wat ander profiel en voor een andere doelgroep. De eerste voorbereidingen zijn genomen en zodra deze sabbatical erop zit, ga ik daar met alle energie en heel veel zin aan het beginnen. Nu komt voor een organisatie een periode van afwezigheid nooit gelegen,  zo ook nu niet,  maar het positieve is dat ik wel heel uitgerust en vol met nieuwe ideeën aan de start verschijn.

Enigszins bijzonder is het patroon dat zich aftekent. 18 jaar geleden ben ik begonnen bij de HHS en heb me toen vooral beziggehouden met duaal onderwijs, waarbij aan het einde van die periode zich een kentering aftekende naar een nieuw situatie. We waren destijds net begonnen met de voorbereidingen voor een nieuwe bacheloropleiding ISM.  Nu 9 jaar later is er bijna een identieke situatie; de kentering, de voorbereidingen voor de nieuwe opleiding en deze sabbatical.