Schotland is in vele opzichten verassend. Wanneer de weerApps regen voorspellen zitten we geheel onverwachts te ontbijten of koffie te drinken in zon. Als je een ruig kaal landschap verwacht rij je ineens door een bosrijk gebied. Of je kijkt langs de kliffen naar beneden en dan zie je ineens van die intieme baaitjes met zandstranden. Heel verassend, zeker ook omdat het danweer zo’n Dreich day is today. Ik had ook de verwachting dat ik deze vakantie vrij gemakkelijk zou kunnen communiceren met de Schotten, maar dat blijkt niet helemaal het geval te zijn, ook dat zou je een verassing kunnen noemen. Het accent is dermate sterk en ze kletsen zou snel dat je het nauwelijks kunt volgen. De plaatsnamen worden in het Keltisch (Celtic) weergeven en dat levert weer onuitspreekbare namen op.
Kortom Schotland biedt op velerlei manieren onverwachte zaken op.
De laatste vernachting op Skye was in plaatsje Uig, vandaar zijn we in noordelijke richting naar Laide gereden. Mooi weer, mooie plek alleen worden in de avond overvallen door insecten – zijn hier ook nauten? – die heel hinderlijk zijn, we vluchten de camper in, terwijl onze buren met een soort van klamboe over hun hoofd proberen verder te leven.
De wegen worden smaller en we komen op stukken waar we te maken krijgen met passing points, plaatsen waar je kunt/moet wachten op je tegenligger zodat je elkaar kunt passeren. Het is of oude tijden terugkeren want in mijn jeugdjaren, toen ik aan de Langewateringkade woonde, was dat de gewoonte. Op basis van deze oude ervaringen ging het me dus wel redelijk af. Maar op het moment dat er een rijtje auto’s achter elkaar komen wordt het wel een uitdaging. Dan is het wel passen, meten en knijpen en dan hopen dat je er schadevrij langs komt.
Vanwege de verwachting van een nieuwe Dreich day besluiten we niet nog noordelijker te gaan, maar de oversteek te maken naar de Noordzee kant. Er is in zekere zin sprake van enige verzadiging van de wilde natuur en daarbij de verwachting van een natte grijze dag die het er niet aantrekkelijker op maakt, brengt ons tot dit besluit.
We rijden langs de kust en genieten ondanks de regen van de – bij mooi weer – o zo mooie baaitjes met zandstrandjes en de Ardennenachtige bosgebieden die we passeren. Later komen we op de lege hoogvlakte die op het einde doorsnede wordt door een dal dat gelegen ligt aan een fjord/loch/sound.
Maar dan plotseling rijden we een bewoond gebied in er zijn er weer graanvelden en grasweiden. We zijn weer in de bewoonde wereld gekomen en ook nog wel een goed ontwikkeld en zo te zien redelijk rijke streek. Mooie huizen, keurige straten en mooie winkels. Nog net geen Wassenaar maar het komt een beetje in die buurt zeg maar.
In Beauly komen we op een camping aan die de ideale camping zo ongeveer benaderd. Ruim veld met hele grote eiken, keuze voor gras of grind, veel rust en prima sanitair. En ook nog goede wifi. Juist op tijd selecteer ik de Nos App om MvdP te gaan volgen. Net zoals vele anderen had ik hoge verwachtingen. Hij zou zo maar voor een unieke trilogie kunnen zorgen, wereldkampioen in het veld, op de weg en op de berg. Ook hier sloeg het onverwachte weer toe. MvdP ging opnieuw onderuit en daar vlogen net als bij een luchtballon alle verwachtingen op in het niets. Over and out!
Uiteindelijk kijk ik met een biertje in de hand zo af en toe nog even op de app wie het dan wel gaat worden, maar doe dat dan wel geheel onverwacht in een heerlijk late middagzon.
Even snel Schots leren met Duolingo?