leovankoppen's Blog

Vandaag weer verder richting Isle of Skye gereden. Het is slechts 120km wat we hebben afgelegd, maar het rijden vraagt wel de nodige inspanning. Veel slingerende wegen, soms behoorlijk smal en met veel tegenliggers moet je goed aan je kant blijven anders ben je zomaar een spiegel kwijt. Richting Skye wordt het steeds mooier. Als we bijna gelijktijdig de opmerking maken dat het nog steeds een parkachtig landschap is en minder ruig dan we zouden mogen verwachten, verandert het beeld en krijgen we een kaler landschap voorgeschoteld.

Als we in Fort Williams aankomen. Is het een drukte van belang. Heel veel toeristen die hier naar toegekomen zijn, maar naar wat eigenlijk? Het fort kan ons niet echt bekoren en de Ben Nevis, de hoogste top van Schotland, heeft een enorme aantrekkingskracht op de Schotse klimgeiten. Daarnaast zien ook nog hikers met volle rugzakken, kennelijk komt hier ook een LDP (LAW) langs.

Omdat we Fort Williams overslaan zijn we rond 2u al op de camping. Mooie plek en nog heerlijk rustig. Tijd genoeg voor een wandeling. Komoot biedt iets aardigs, 8km de natuur in en 250m heuvelop. Moet te doen zijn voor vijven.

Vanaf de camping kunnen we direct starten. Het eerste stuk is wat stijl met losse stenen, maar daarna loopt het prima en de stijging is voor het laatst bewaard.

En vervolgens in omgekeerde richting weer terug, met een koel biertje al beloning.

De volgende morgen (vanmorgen dus) worden we gewekt door de zon. Dat is de eerste keer gedurende deze trip. Vandaag gaan we Skye bekijken, daar hebben we al goede verhalen over gehoord. We slingeren nog een stukje langs een Loch als we via de hoge brug het eiland bereiken. Weer heel veel campers op de weg vandaag. Waaronder ook hier veel Nederlanders.

We stoppen de nodige keren om te genieten van de prachtige vergezichten. De kale heuvels contrasteren mooi met de wolkenluchten die vervolgens ook het water blauw kleuren. Met dit weer is Schotland, of beter gezegd Skye een-groot-feest. Verderop naar de westkust wordt het landschap wat minder spectaculair, maar het blijft wel heel boeiend.

We houden een lunchbreak bij Dunvegan Castle & Garden. De tweede is een stuk fraaier dan de eerste. Goed dat we alleen een ticket voor de Garden hebben gekocht. Overigens wel een entree van 11 pound pp voor een pensionado. De prijzen liegen er niet om hier in de UK. Ook campings en de boodschappen zijn hoger in prijs dan je doorgaans in Nederland betaalt. Maakt niet uit, we nemen het er gewoon van zolang het kan. (voor meerdere uitleg vatbaar 😉

We kiezen als lunch een lekkere hartige pie, althans die van Gerda bleek meer zoet dan zout te bevatten. Beetje jammer! We vervolgen onze rit en via kleine wegen met inhaalplaatsen en mooie vergezichten bereiken we Uig. We gaan niet verder westelijk, al zou dat hier wel kunnen, want de ferry naar de Hebriden eilandengroep vertrekt hier. We vinden een mooie camping met uitzicht op zee. Later in de middag nog even op een terras een half pint gedronken en vriend geworden van Oscar. Oscar c’est un chien 😏. We genieten nog even na van deze mooie dag bij de camper als de zon langzaamaan verdwijnt achter steeds grijzer wordende wolken. Morgen weer een nieuwe dag waarin we het weer hogerop gaan zoeken. Het meest westelijke punt van de reis hebben we gehad.