Als we vertrekken uit het gehucht Huxey wisselen zon en regen elkaar met hoge snelheid af. Het plan voor vandaag is via Yorkshire Dales naar het Lake district te trekken. Tot op heden is Engeland nog niet heel mooi gebleken. Wat wel opvalt is dat de doorgaande wegen de plaatsen en steden vermijden. Ze slingeren er letterlijk en figuurlijk tussendoor. Ook het landschap is tot nu toe nog niet spannend, beetje golvend en veel hagenrijen langs de weg zodat je blik heel beperkt is. Dat maakt het links rijden ook weer wat minder lastig. Dat valt overigens deze keer weer reuze mee. Op de doorgaande wegen is dat overigens lastiger dan de motorway. Linksaf is een korte bocht, rechtsaf is een ruïne bocht! Dat houd ik als geheugensteuntje aan.
Tegen de tijd dat we in de Yorkshire Dales aankomen knapt het weer aardig op. Droog en af en toe een beetje zon. Komoot biedt een keur van wandelingen aan langs onze route. Bij Aysgarth parkeren we de camper bij een Inn en vullen onze magen met een eenvoudige doch voedzame lunch. Daarna stappen we in onze wandelschoenen voor en wandeling langs de Aysgarth Falls.
Het water stroomt in grote hoeveelheden maar oogt behoorlijk bruin. Ik leid daaruit af dat het hier de afgelopen dagen ook flink geregend heeft. Mooie wandeling afwisselend bos en weiland met mooie vergezichten. Dit beeld compenseert de voorafgaande dagen. Op onze wandeling spotten we ook nog een jong hert. Dat maakt het natuurlijk extra mooi.
Tijd om de reis verder te vervolgen. Via een tussenstop in Kendal voor een bezoek aan de supermarkt voor de dagelijkse boodschappen, rijden we het Lake District in. Ik ben verbaast over het parkachtig landschap, had het veel ruiger verwacht. Maar ontegenzeggelijk heel fraai.
Ons oog hadden we laten vallen op een campsite van National trust. Een telefoontje om te checken of er nog ruimte is resulteerde wederom in een teleurstelling. In de ochtend ook al een poging gedaan en ook dat leverde een ingesproken berichtje op. Office closed. Dan maar op de bonnefooi de rit aangegaan. De laatste 10 km waren nogal uitdagend vanwege de steeds smaller wordende weg. Uiteindelijk komen we aan bij de entree en negeren het bordje met de melding die we niet wilde lezen, maar wel verwachtten. “Campsite full“. We rijden verder naar de receptie en dat blijkt nog een flink stuk te zijn. Nogmaals dezelfde boodschap, maar we zetten door. Met een zielige blik maken we bij voorbaat excuus voor de vraag “maybe you still have a place available for us“. Tot onze grote verbazing krijgen we een kaart mee met daarop drie pitches aangekruist die we mogen gaan bekijken. Dan blijkt dat het een hele grote camping is met veel ruimte en inderdaad een schitterend plek waar de camper in zou moeten kunnen passen.
Die melding aan de ingang gewoon negeren en de gok nemen betaalt zich maximaal uit. Tijdens het diner rennen de jonge herten langs onze camper.
Ja na zo’n dag ga je Engeland wel meer waarderen. Dit is waarvoor je op reis gaat, jezelf verbazen en bovenal laten verassen. Morgen het Lake District maar eens verder te voet gaan ontdekken, op zoek naar nieuwe verassingen.
Ja zeker hier ga je voor. Als ik dit leest krijg ik meteen beeld. Geniet.