leovankoppen's Blog

De reis loopt ten einde, althans onze Giro d’Italia. We zijn inmiddels heelhuids via de gevarenzone aangekomen aan het Lago Maggiore. De reis liep zonder enig oponthoud, geen nare dingen gezien. Wel een wijngaard die blank stond en, heel voor de hand liggend, een kolkende rivier de Po. Heel bruin water, dat duidt er meestal op dat er veel zand meegespoeld is dat van de velden, akkers of oevers mee is gekomen. We zijn geen fan van ramptoerisme, doen er niet aan mee en hebben er gelukkig ook geen signalen van gezien. Eigenlijk gewoon een goede reis via de snelweg dus. Uitgerust kwamen we dan ook aan op de camping en vonden een plek met uitzicht op het meer, redelijk dicht bij het water. De plek voelde redelijk stevig aan, maar was nog wel wat modderig en dus ontstond nog wel enige twijfel over de mogelijkheid van verzakking. Dus naast de blokken ook maar de antislipmatten neergelegd. Dat zag er op het eerste ook redelijk stabiel uit. Wel een beetje in de gaten houden of we niet wegzakken en ook bij een mogelijke flinke regenbui toch maar een hoger gelegen plek zoeken. Maar de weersverwachting was dat er tenminste twee zonnige dagen zouden volgen. Dus het mogelijke probleem lost zich vanzelf op als de grond opdroogt.

We hadden geen actief programma voor de komende dagen, anders dan wat fietsen, wandelen en zwemmen. Opdrogen en uitrusten was het motief, dus begonnen we ’s morgens na de koffie met het kuisen van de camper. Niet heel hard nodig, maar ja ” je moet er wel mee over straat” zou Karin zeggen. Moet er dus wel een beetje netjes uitzien. Daarna het grote nietsdoen en ook weer zon en dan droogt het lekker, daar deden we het voor. Nietsdoen is vooral zitten en lezen. En ter afkoeling, ja het werd echt warm, even een frisse duik in de heldere water van het Lago en dan weer opdrogen (prosciugato) Verder niets!

Maar ja een dag nietsdoen begint het wel te kriebelen, dus de volgende dag toch maar even Komoot erbij gepakt en een fietstochtje uitgezocht.

Opvallend om te zien dat al die Italianen met hun tuin of tuinhek of de buitenboel aan de slag waren gegaan. Nu het allemaal eindelijk een beetje opgedroogd was, moest er blijkbaar wat gewerkt worden. Veel grote tuinen met dito huizen zie je hier. De verschillen met het zuiden zijn heel groot. Nu is de omgeving van het Lago Maggiore ook wel een soort Wassenaar. Dat de verschillen met het diepe zuiden wel erg uitvergroot. Mooie grote huizen met dito tuinen, dus het nodige te onderhouden. Uitzichten tussen de huizen door en bij ook tijdens de koffie zijn echt fantastisch.

We kwamen onderweg ook nog een aardig restaurant tegen voor een laatste echte Italiaanse “pranzo” . Daarna nog wat boodschappen en dan verder nog even wat genieten van de zon nu het nog kan. De vooruitzichten voor morgen zijn weer zodanig dat we besloten hebben ons verblijf tot twee dagen te beperken. Er komt woensdag weer veel regen aan, dus wegwezen hier.

Tegen de avond pakken donkere wolken zich boven de bergen samen. De buienradar er maar even bij gepakt en de Italiaan meldde dat de onweersbuien op gepaste afstand zouden blijven, maar onze Buienalarm app gaf een enorme bui met heel veel neerslag aan. We hadden angst dat we bij een doorweekte ondergrond niet meer weg zouden kunnen. Paniek! Koffie snel opdrinken en heel snel verkassen naar een hogere gelegen plek op de camping. Binnen 10 minuten zonden we daar en wachtten op wat er verder stond te gebeuren. Het gedonder kwam steeds dichter bij, maar de regen bleef uit. Voor niets alle moeite. De Italiaanse app deed het deze keer beter dan de Nederlandse. Nou ja dan kunnen we morgen snel weg. Op een symptomatische wijze afscheid nemen van Italië; vluchtend voor de regenbuien.

---