We waren er al eerder geweest, ergens in de vorige eeuw. Een Fietstocht met Anne en Koos door Toscane. Met het vliegtuig, fietsen mee, naar Firenze en daar dan aankomen zonder fietsen en slechts een deel van de bagage. Uiteindelijk kwam het allemaal goed en de voorlaatste etappe eindigde toen in Siena. We hebben toen op het Piazza del Campo, het centrale plein, in de stad zitten uitrusten en met grote verbazing zitten kijken, alleen maar kijken en verbazen. Over de toren, de omringende gebouwen en vooral de fraaie vorm van het plein. Toen hadden we niet zo veel tijd om alles te bekijken dus het lijstje was bij lange na nog niet afgevinkt.
Toen we gedwongen door de buien op zoek gingen naar plekken in Italië die we graag wilden bezoeken, kwam Siena al snel naar boven. De oude vakantieliefde van destijds bloeide alweer op bij de gedachte. Gerda had nog wel een bezoekenwensenlijstje klaar liggen en dat sloot ook nog eens goed aan bij de weersverwachting. We vonden een aardige camperplek, wederom agriturismo, en dus stonden we weer gezellig onder de olijfbomen. Siena op fietsafstand, met uiteraard wat klimmetjes, daar ontkom je niet aan in het Toscaanse landschap.
Na aankomst een plan gemaakt voor het bezoek de volgende dag. Uiteraard het weerzien met het Piazza, de straatjes, maar ook de bezoeken aan De Duomo en het museum.
De Kathedraal van Siena staat nu ook hoog op mijn favorietenlijstje. Die is gewoon super mooi, alles in evenwicht qua kleur, qua vormgeving, qua uitstraling. Heel anders dan Sint Pieter in Rome, die staat ook hoog op de lijst, maar deze is mooi vanwege een voor mij ondefinieerbare schoonheid in bescheidenheid en volledigheid, binnenwerk en buitenwerk, wanden en vloeren, kleur en vorm, toren en koepel, gewoon compleet.
Siena ligt op een aantal heuvels, maar het grote centrale plein ligt daar tussenin, dus uit de straat ga je redelijk steil naar beneden naar het plein. Dat plein loopt dan ook nog weer eens schuin af naar het gemeentehuis met die fabelachtige, zo herkenbare, klokkentoren. Een mooier plein bestaat er volgens mij niet. Ook hier mooie kleuren van gebouwen, afwisselend maar toch in stijl en die ovale vorm maakt dit plein tot het mooiste plein dat ik ken. Niet overdadig, niet grotesk, maar intiem, zo fraai van vorm, en ozo mooi.
De hoogteverschillen in Siena kwamen ook goed tot uitdrukking toen we het museum bezochten dat tegenover de Duomo ligt. We bezochten er een overzicht van een aantal schilders uit de 15e en 16e eeuw waaronder ook veel onbekende Hollanders en Belgen. Niet heel indrukwekkend. Het museum zelf is ondergebracht in een oud ziekenhuis met ook tal van fresco’s op de muren. Maar we konden ook dieper in de catacomben een kijkje nemen met tal van archeologische vondsten. Uiteindelijk waren we aangekomen op de 4e verdieping van de kelder, dus in de onderste catacomben en daar lag ineens een lange gang en dat bleek een soort van centrale straat van het ziekenhuis te zijn geweest die ook buiten aansloot op de straat. Heel onverwacht en vervreemdend.
We waren nog niet klaar dus nog maar een dag besteed aan deze mooie stad. Eerst naar het nonnenklooster waar we een kijkje konden nemen. Op het plein waren twee vaandelzwaaiers aan het oefenen. Leuk op te zien welke technieken daar allemaal voor nodig zijn. Conclusie, niet eenvoudig zeker als dat ook nog synchroon moet.
Vervolgens een ticket gekocht voor het gemeentehuis. Een combinatieticket met een klim naar de top van de toren konden we eenvoudig afslaan. Die toren hebben we destijds al beklommen en dat was een hele klim destijds. We waren wijzer geworden na die ervaring.
Het gemeentehuis bood ons wederom fraaie muurschilderingen. Deze keer geen religieuze afbeeldingen, maar afbeeldingen die alles te maken hadden met waar bestuurders zoal mee te maken krijgen. Het bestaat dus wel niet religieuze fresco’s.
Het balkon verschafte een schitterend uitzicht op het Toscaanse heuvelland. Ook dat is waar je verliefd op kan worden. Ook al ontbrak de zon, toch was het oogstrelend. Misschien toch een goede reden om nog een keer terug te keren. Siena/Toscana in de volle zon.
Beneden in de catacomben eindelijk ook moderne kunst. Beetje bizar wellicht maar toch wel boeiend.
Op zoek naar een goede plek voor de lunch kwamen bij een soort van markthal aan. Daar stonden lange rijen tafels gedekt, klaar voor een groot gezelschap. Tijdens onze lunch werd langzaam duidelijk welk gezelschap. In ieder geval luidruchtig en veel tenoren en bassen. Toen we buiten kwamen zagen we een groot feest van een groep studenten. Waarschijnlijk een koor, moest er direct aan denken, maar ik heb gelukkig geen grensoverschrijdend gedrag geconstateerd. Integendeel het ging er heel gezellig aan toe.
Siena is nu even klaar, verwachting voor morgenmiddag onweer en veel regen, dus wegwezen. Het plan is om het rampgebied over te steken. ANWB en Google geven aan dat op de snelweg geen hinder wordt ondervonden. Dus op naar het noorden daar lijkt het mooi weer te worden. We kiezen voor het Lago Maggiore.
Zoveel hebben wij de vorige eeuw niet van binnen gezien, maar je hebt wel meer kennis van zaken gekregen!