Zoals beloofd, toch nog een laatste post vanuit Sicilia. We wilden toch nog wel even zien hoe Palermo erbij ligt. Wat er gebeurt, of de maffia daar regeert, kortom we waren gewoon nieuwsgierig. Op weg naar Palermo hadden we ook nog Monreale op het oog . Het ging, ja Gerda kon me weer overtuigen, om een heel mooie kathedraal. Ok, wel even oppassen dat we de camper ergens kwijt kunnen, want het is een stadje in de bergen. Vooraf dus even kijken waar er een parcheggio is waar we de camper kwijt kunnen. Gevonden op Google maps, dus dat moet de bestemming zijn in de navigatie. Mooie rit er naar toe, rustig op de weg deze zondagochtend. Het laatste stuk gaan we klimmen en slingeren, maar tegen ltwaalf uur bereiken we de gewenste parkeerplaats. Ruimte is er voldoende beschikbaar en we kiezen een goede plek. De parkeerwachter spreekt ons vervolgens aan dat dit niet de bedoeling kan zijn. Waar mogen we dan wel staan? Nou nergens dus, niet op zijn parkeerplaats dus. Vervolgens kiezen we voor een plek achter een touringcar, maar als we vervolgens tot de ontdekking komen dat de Kathedraal pas om 3 uur weer open gaat besluiten we de Monreale maar over te slaan en rijden we met minimaal gebruik van diesel de helling af, zo Palermo in.
We hebben dit keer gekozen voor een goede en als zeer schoon aangeschreven CP in de stad. Op loopafstand van de poort en het achterliggend centrum. We kunnen de fietsen in de garage laten dit keer. De CP is eigenlijk een parkeerterrein, maar biedt ook alle faciliteiten zoals water,”lozen”en stroom. Meer hebben we niet nodig. Het ligt aan alle kanten ingesloten tussen flats, maar het is er opvallend rustig, je hoort ook nauwelijks stadsverkeer.
Omdat we vroeg op de CP zijn aangekomen besluiten we direct tot een wandelingentje naar het stadscentrum. De hoofdstraat waar we vlak achter staan geparkeerd leidt direct naar de stadspoort waar het enorme verkeerschaos is. Na de poort is het autoluw gemaakt, daarbij is het zondagmiddag en dus willen zowel toeristen als de Palermianen de stad in. En als rechtgeaarde Italiaan verplaats je jezelf met behulp van een auto. Chaos is het gevolg, maar daar maakt niemand zich druk om.
We hadden geen postieve verhalen gehoord over Palermo, maar dat valt deze middag nog heel erg mee. Integendeel moet ik zeggen. Ik ben positief verrast en het lijkt een vergelijking met Napels met glans te kunnen doorstaan. We moeten eerlijk bekennen, we hadden ons niet heel erg ingelezen over al het moois van Palermo en dat brengt met zich mee dat je dan verrast wordt met wat je tegenkomt op je weg door de stad. De stadspoort, Puorta Nuova met direct daarachter het Palazzo Reale en weer een stukje verder komen we terecht op het Piazza bij de Cattedrale di Palermo. Parchtige gebouwen zowel de binnen- als de buitenkant.
We konden niet nalaten om toch maar naar binnen en ook naar boven te gaan. Dat leverde in beide gevallen mooie plaatjes op. We laten ons verbazen door de authentieke oudheid. Panden die ogenschijnlijk de afgelopen honderd jaar geen onderhoud hebben gekregen, naast nieuwe panden in authentieke stijl. Dat hebben ze wel goed begrepen hier.
We slenteren verder en hebben nog geen lunch genomen, en lunchen kan tot drie uur, dan gaat de kok naar huis en kan je niet meer terecht voor een pranzo. Wel voor een borrel uiteraard want borreltijd loopt vanaf luchtijd tot aan dinertijd (zo rond zeven uur). Heerlijk risotto met groenten, ja de Sicilianen weten wel wat lekker eten is.
We vervolgen onze tocht en we gaan op zoek naar de Fontana Pretoria of wel de zedenloze fontein zoals die in de volksmond wordt genoemd. Het ene fenomeen volgt op het andere en we zijn het direct eens met elkaar, heel goed dat we Palermo niet hebben overgeslagen .
Als we vervolgens de Chiesa e Monastero di Santa Caterina binnengaan schieten we allebei spontaan in de lach.“Hoe bedoel je barok? “ Nou dit slaat werkelijk alles. Dit hebben we nog niet eerder gezien zeggen we allebei. Kijk zelf maar.
We hebben geen spijt van onze wandeling door de stad en vinden nog veel meer moois. Het is een groot museum daar in Palermo. Met een mengeling van stijlen omdat Grieken, Romeinen, Normandiers en natuurlijk andere Maffiosi daar de scepters hebbben gezwaaid. Voor vandaag zijn we weer verzadigd, morgen ook nog maar even de achterkant gaan bekijken.
Het is maandagochtend en het weer is omgeslagen, het bewolkt en een beetje druilerig. Om elf uur is het droog en met de regenjas in de rugzak gaan we Palermo verder bekijken. Het idee is om vanwege het weer naar binnen te gaan en de Capella Palatina te gaan bekijken. Die kapel is onderdeel van het Palazzo Reale, maar als we daar aankomen staat er een enorme rij. Checken of we via een online booking tijdwinst kunnen behalen, maar daar zijn de eerstkomende vijf dagen geen kaarten meer te krijgen, bizar hoor.
Dan gaan we slenterend door de achterkant van Palermo verder met als doel de haven. We komen terecht op de markt, nou ja markt het is meer een aaneenschakeling van eettentjes met vooral heel veel vis en ander seafood. Het is er echt een gekkenhuis en hoewel het eigenlijk nog geen lunchtijd is zijn alle stoelen bezet. De straat is niet alleen door de regen spekglad geworden, ik verdenk de aanwezige uitbaters ook van een slordige omgang met de olijfolie. Het is er een spektakel van jawelste, met wat autochtonen die inkopen doen op de markt, maar vooral veel toeristen die al vroeg aan de pranzo zitten. En natuurlijk zijn ook hier weer de schoolkinderen voor een gescheidenisles in de praktijk. Hoewel deze markt meer gaat over de Siciliaanse cuoco zo te ruiken ook tal van andere dingen die het daglicht niet kunnen aanschouwen. Aan de achterkant van de markt kwamen we wat personages tegen die niet geschikt zijn voor een ontmoeting met een klas pubers.
De haven hebben we bereikt en het begint weer een beetje te regenen, hier is weinig te beleven en we gaan via de voorkant, de hoofdstraat en wandelpromenade weer terug. We keren wer tijdig terug bij de camper en ik besluit de resterende blogs af te maken want er is op de CP ook nog de beschikking over uitstekende Wifi en die kans moet ik even waarnemen om ook de foto’s toe te kunnen voegen.
Morgen gaan we Sicilië verlaten en dat moet lukken want we hebben het hele stuk een snelweg, het is zo’n twee uur rijden naar de ferry.
Sicilië was boeiend en het was bij voorbaat – en dat is het nog steeds- een uitdaging om het aan onze Giro d’Italia toe te voegen, maar we hebben er geen spijt van. Nu terug naar het vasteland en dan via de voet van de laars door naar de hak. Puglia wacht .