De kei die voor de laars ligt is van flink formaat. Sicilië is eigenlijk een volledige vakantie waard. In het verleden hebben we wel een stuk of vijf vakanties besteed aan Corsica en dat eiland is ongeveer van hetzelfde formaat. Daarbij heeft Sicilië zo’n enorme geschiedenis en is het landschap heel afwisselend, zijn er hele mooie stranden, er is ook nog een vulkaan en er is de de Siciliaanse keuken en Siciliaanse cultuur. Dus in een dikke week, die wij er zijn, moet je keuzes maken. De Etna hebben we t.g.v. het weer maar links laten liggen. Syracuse biedt een soort openlucht museum in de vorm van het Archeologisch park. Een nederzetting van de Grieken die dateeert uit de periode van 300 tot 200 jaar voor de jaartelling. Later is het door de Romeinen overgenomen, aangevuld en uitgebreid met ondermeer een anfi theater. Allemaal nog ouder dan wat we in Pompeï hebben gezien. Als je daar wat ronddwaalt dan probeer ik me voor te stellen hoe het leven zich daar afspeelde. Dat zo’n volk zich toch blijkbaar goed kon organiseren en tal van openbare voorzieningen voor de gemeenscap had ingericht. Dat het leven best leuk zou zijn geweest. Maar als je vervolgens bij de arena aankomt en je leest wat voor soort gevechten daar dan werden geleverd, ja dat is toch wat minder. Zelfs als toeschouwer ambieer ik dat niet, laat staan dat je zelf zou moeten optreden. Om met Obelix te spreken “rare jongens die Romeinen”.
Maar Syracuse biedt zoveel meer, een bezoek aan het Geologisch historisch museum geeft ons wat meer inzicht in wat er allemaal heeft afgespeeld en wat er aan opgravingen zijn geweest op de verschillende plaatsen op Sicilë. Er ligt daar in het museum een bonte verzameling scherven die men letterlijk geprobeerd heeft te lijmen zodat je de oorspronkelijke vorm kunt terugzien, Er is wat afgegraven daar, niet alleen in het verre verleden ook nog heel recent heeft men toch weer nieuwe vondsten gedaan. Je gaat daardoor bijna geloven dat Sicilië het centrum van de wereld was in die tijd.
Syracuse heeft nog veel meer te bieden dan een opgraving en museum hoor, het is ook een mooie oude havenstad met een grote burcht aan het zeefront. Daarnaast is er een schitterend plein met verschillende geloofshuizen die aan de binnenkant weer heel veel Roomse kroonjuwelen herbergen. Je raakt een beetje blasé van al die pracht en telkens ook weer komt de gedachte op wat een geld is er weer besteed aan verering en het geloof. Dat geld had ook aan armoedebestrijding of gezondheidszorg of gewoon een beter leven besteed kunnen worden. Maar ja dat geloof hé.
Van Syracuse vervolgen we onze tocht over het eiland en doen een alleraardigste stadje Noto aan. Bijzonder vanwege de barok architectuur van veel gebouwen. Leuk om op doorreis even te bezoeken. Het was wel weer even stressen toen we klem kwamen te zitten met verkeer achter ons, een stroom auto’s en voor ons, de stadspoort waar we niet doorheen mochten. En rechtsaf lukte ook niet, door slordig geparkeerde auto’s, was het voor ons een geblokkeerde straat. Uiteindelijk me wat manoeuvreren lukt het dan toch om zonder kleerscheuren weg te komen. Uiteindelijk vonden we elders een parkeerplek om het stadje te bezoeken.
Niet alleen de buitenkanten van veel gebouwen zijn fraai, maar het gemeentehuis en het theater zien er aan de binnenkant wellicht nog mooier uit. Beoordeel zelf. Noto is leuk voor een korte wandeling en een eenvoudige lunch, maar voor vandaag hebben we nog meer ambities, dus trekken we verder naar Cave d’Ispica.
Heel bijzonder in een redelijk vlak landschap ligt een brede kloof alsof de aarde hier een grote scheur heeft opgelopen. In die kloof, van ook weer tufsteen, zijn veel grotten aanwezig waarin men destijds gaten uithakten om daarin de doden te begraven. Dat ziet er allemaal een beetje luguber uit.
Zo dat was het het weer voor vandaag, nu nog even naar de geselecteerde camperplaats, beetje avontuurlijk ergens achteraf . Agriturismo is altijd spannend wat het gaat opleveren. Dat werd een onverwachts avontuur. De CP zat achter een gesloten hek, maar niet getreurd dan gaan we gewoon naar de volgende, ook Agriturismo. Maar de weg er naar toe werd steeds smaller en veranderde vervolgens in een karrespoor met modder en heel veel gaten. Het is een wonder dat de het servies heel is gebleven en dat geldt eigenlijk ook voor de camper. Wel een beetje smerig, maar hij bracht ons bij de camping met wederom een groot hek met een dik slot daarop.
Soms zit het mee en soms zit het tegen.
Verder maar weer, maar nu graag over normale wegen. Je gaat je norm automatisch bijstellen na deze ervaringen. Dus zijn we blij als we in een aardig stadje op een parkeerplaats achter het sportpark een ander camper zien staan en wij de onze er tegenover kunnen parkeren. Redelijk rustig hier met leuk uitzicht op het oude stadje.
‘s Avonds wel heel veel gebeier van klokken en op enige afstand horen we muziek. Blijkbaar is er iets te vieren in de stad. Nou dat kunnen we wel aan na deze enerverende dag. Om elf uur, als we net in bed liggen, wordt het erg onrustig op de parkeerplaats, nogal wat auto’s en opgewonden stemmen van jongelui. Vervolgens een enorme knal!
Wat nu weer? Jongelui die het leuk vinden om ons de zenuwen door de keel te jagen? De knal wordt gevolgd door meerdere en vervolgens knalt het erop los. Op het sportveld achter de muur, op zo’n 50m afstand, wordt een gigantisch vuurwerk afgestoken. We besluiten maar weer even in de kleren te schieten om dit kunstwerk van (te) dichtbij te aanschouwen. Letterlijk en figuurlijk verdoofd van deze dag kunnen we gaan slapen. Morgen gaan we richting Agrigento, Griekse tempels bezoeken, Ik schreef het al. Sicilië heeft zoveel te bieden.