Città del Vaticano

Vandaag gaan we op bezoek bij de Paus, al heb ik niet de verwachting dat we hem zullen spreken noch zien. Maar toch een bezoek aan het Vaticaan, er zijn Nederlanders die dan bloemen meenemen, maar wij komen met lege handen, helaas. De katholieke kerk heeft al genoeg verdiend aan mijn ouders, voorvaderen en voormoeders!!

Voordat we onze afspraak met de gids gaan opvolgen, eerst nog even op bezoek bij de Spaanse Trappen, Piazza Spagna. Die waren we de eerste dag vergeten en die stond wel op ons lijstje. Ondanks het succes van de fietstocht gisteren hebben we besloten het nog een keer te proberen met tram en metro. De heenreis ging redelijk voorspoedig als was het meer dan overvol in de metro. Toen we het perron opliepen stond ie op ons te wachten, maar het we zagen geen mogelijkheid om binnen te komen. We wachten wel even, maar gedurende die 10 minuten nam de vertwijfeling toe, het perron liep weer razendsnel vol, wel stonden we nu op de eerste rij. En ja het lukte, we konden mee. Redelijk in de buurt van de Piazza Spagna mochten en konden we er ook gelukkig weer uit. Het liet zich raden waar moesten zijn, daar bij die enorme hoeveelheid mensen natuurlijk. OK, mooie trappen die mij een beetje deed denken aan de Sacre Coeur in Parijs. Dit was wat alleen allemaal wat intiemer.

Nog even wat slenteren door de verschillende straten, we waren zichtbaar in de betere wijk van Rome nu. Zeg maar de PC van Rome, alleen gelukking zonder de bijbehorende SUV’s. Hier was het allemaal autovrij gemaakt. Alle grote merken zoals Gucci, Versace, Pradi en al die anderen probeerden ook hier elkaar naar de kroon te steken. We hadden geen moeite hen te negeren en gingen op zoek naar een leuke lunchplek voor een piatta pasta, want dat is het normale lunchgerecht hier, een bordje pasta. Op nu naar onze afspraak, al was nog wel een half uurtje lopen naar Vaticaanstad. We moesten ons melden aan de achterzijde van het Vaticaans museum aan de overzijde op no. 100. Helaas was onze gids niet de enige die daar had afgesproken. We zijn er wel een stuk of tien afgelopen, maar iedere keer was het “No, no Koppen on my list”! In paniek maar gebeld waar onze gids dan wel te vinden was. Nou gewoon aan de overzijde van de overzijde van no. 100. Hehe, dat was nog even spannend, maar het is gelukt. we hadden een rondgang met gids voor een kleine groep geboekt, nou ja 18 mensen en een peuter is niet een echt kleine groep, maar in vergelijking met anderen, kwamen wij er goed vanaf.

De drukte was inmens, dat kwam, zo vertelde de gids, omdat de paus in de ochtend een meeting had gepland en dus even geen mensen over de vloer kon hebben. In de middagsessie moest dus de dubbele hoeveelheid bezoekers worden weggewerkt. Je kon er bijna over de hoofden lopen. Eerst een bezoek aan het museum waarin alle trofeeën van de Paus en al zijn voorgangers zijn uitgestald. Er staat niet bij vermeld of het cadeaus of veroveringen zijn, maar de hoeveelheid is enorm. Naast de trofeeën zijn er natuurlijk ook de ruimtes met enorme fresco’s. Allemaal optimaal onderhouden net zoals de ruimten zelf overigens. Maar ja al die mensen krijg je niet weg als je een foto wilt nemen, die gaan dan dus ook maar op de foto. Nu even geen aandacht voor de GDPR (AVG).

De Fresco’s aan plafond en wanden zijn werkelijk waar indrukwekkend. Wat een werk is hier weer aan besteed. Hoeveel mensen/kunstenaars hebben hier hun levenswerken achtergelaten? Het moeten er honderden zijn geweest. In onze voorjaarsreis vorig jaar door Spanje, heb ik heel wat kerken en musea gezien, maar dit slaat werkelijk alles. Het verklaart natuurlijk ook de enorme mensenmenigte die er op af komt. De rondgang door het museum duurt, mede door de drukte, bijna anderhalf uur. Het is eigenlijk een groot voorspel voor het hoogtepunt, het bezoek aan de Sixstijnse Kapel.

Geen foto’s van de Sixstijnse kapel, helaas moet ik mijn trouwe lezers teleurstellen want foto’s maken in de Sixstijnse Kapel is streng verboden. De beschikbare tijd om al die kunstwerken van o.a. mijn naamgenoot te kunnen aanschouwen is overigens zeer beperkt. Ik denk dat we 10 minuten binnen zijn geweest. En in 10 minuten is het me niet gelukt om al dat moois in mijn bovenkamer op te slaan, om dit dan vervolgens in een nauwgezet verslag te gaan beschrijven. Het zijn beelden of beter interpretaties van de gebeurtenissen die uitgebreid in de bijbel staan beschreven. De goede gelovigen onderons hebben dan wel een idee, De schepping met Adam en Eva, het laatste avondmaal en meer van dit soort bijbelse gebeurtenissen. De kunstenaars inclusief, Michelangelo hebben in redelijke mate de bijbel aangehouden voor zover mijn bijbelkennis strekt, al heeft hij ook wel een fraaie interpretatie toegevoegd volgens onze gids. Zo is een persoon waarop hij minder was gesteld duidelijk te herkennen en die is veelzeggend in de hel terug te vinden.

Na de Sixstijnse Kapel die ik ondanks de mensenmassa toch wel heel indrukwekkend vond, Niet alleen vanwege de historie die het met zich meedraagt, maar bovenal van al die kunstwerken die daar zijn (af)geleverd. Michelangelo heeft een goede opdrachtgever gehad aan de Paus, dat is me uit het verhaal van de gids wel duidelijk geworden .

Als toetje van de ruim op drie uur durende toer het bezoek aan de Sint Pieter. Via de hoofdingang met het bekende uitzicht over het Sint Pietersplein is eveneens indrukwekkend. Komt het omdat het door de jaren heen via tal van plechtige momenten zo in het geheugen staat gegrifd of is het echt imposant, groots, mooi? Ik denk toch het laatste. Mooi om het nu een keer zelf te beleven. Van alle kerken waar ik ooit ben ingelopen (en dat zijn er toch heel wat geweest de afgelopen jaren) staat deze toch echt wel op no. 1. Complimenten aan de Paus vóór deze toppositie.

Geen houten kerkbankjes in deze kerk, dat zou missstaan bij de fraaie marmeren vloer. Hele mooie patronen, die geven het echt een majestueus karakter. Het invallende avondlicht maakt het nog fraaier voor de fotograaf. Het is vooral groots! Zowel qua omvang, qua architectuur, maar ook de matrialen die gebruikt zijn en natuurlijk al de decoraties. Echt heel indrukwekkend.

Hieronder is de heilige deur te zien. Die wordt aan het begin van iedere jubileumperiode, op kerstavond voorafgaande aan het Heilig Jaar, feestelijk door de paus opengebroken en tijdens het slotritueel weer met even grote plechtigheid dichtgemetseld. De paus spreekt daarbij de volgende woorden uit: “Aperite mihi portas iustitiae” (Open voor mij de poorten der gerechtigheid) en tikt met een speciale hamer tegen de deur en verbreekt zo het zegel, dat aan het einde van het Heilig Jaar daarvoor is aangebracht. Daarop wordt de deur snel opengebroken. Tijdens de slotceremonie is het wederom de paus die de deur verzegelt en op deze wijze het Heilig Jaar beëindigt.

Geld noch moeite zijn gespaard en ook enige weerstand overwonnen, maar het was het allemaal waard. Het was een indrukwekkend bezoek en ik had dit niet willen missen. Niet vanuit geloofsovertuiging, verereing van de Paus of anderzins, maar vooral omdat Vaticaanstad eigenlijk een groot en mooi en fantastisch onderhouden museum is.

Dat was Rome, een waardevol bezoek een mooie beleving. Ga ik nog een keer terug? Wellicht, maar er zijn ook nog zoveel andere steden die een bezoek waard zijn en die hebben prioriteit. Of Napels daar bij hoort, nou volgens de verhalen die we vooraf gehoord hebben, zouden we er goed aan dit over te slaan. We gaan het zien, morgen


Een gedachte over “Città del Vaticano

  1. Aad Corrien mei 1, 2023 / 8:37 am

    Prachtig jullie Rome Tour verhaald ,.
    alles vol pracht en praal ,kunst en historie ,
    iedereen wil dat zien, jammer v zoveel mensen ..Y&I hebben 2dagen de “rust gezocht ..

Laat een reactie achter bij Aad CorrienReactie annuleren