leovankoppen's Blog

Misschien toch nog wel waardevol om in deze allerlaatste blogpost onze ervaringen in Spanje samen te vatten, onbelangrijke, opvallende en onopvallende zaken hier te melden. Kentallen en eigenaardigheden rijp en groen door elkaar.

Spanje is een fantastisch land om te bereizen met een camper, de wegen zijn over het algemeen redelijk goed maar nogal wisselvallig, soms heeft het wegdek wat achterstallig onderhoud en is het een kunst om de slechte stukken te vermijden. Nabij de grote steden kunnen de wegen wat vol zijn, maar we hebben nauwelijks in een file gestaan. In totaal hebben we zo’n 5500km erop zitten, dat is Spanje incl. de reis er naartoe. In Frankrijk hebben we zowel heen als terug voor een deel autoroute en voor een deel Route National gereden. Op de heenreis waren we ruim €100 aan tolgeld kwijt, dat verwacht ik ook voor de terugreis, maar dat bedrag is nog niet afgerekend. Het gebruik van de tolbadge (telepeage) is prima bevallen. Voor zo’n €20 haal je bij de ANWB zo’n badge en die plak je tegen de voorruit en daarmee kan je bij de tolpoortjes zowel in Spanje als Frankrijk gewoon doorrijden zonder contanten of creditcards. Er zijn bij sommige tolstations speciale doorgangen waar je dan met je badge met een vaartje van 30km kunt doorrijden. Heel handig. De AP7 waarop je binnenkomt in Spanje aan de oostzijde is voor een groot stuk nu tolvrij geworden. De eerste tolpoort die wij tegenkwamen was ergens in de buurt van Gibraltar.

Als reisgids hadden we een reisgids van Dominicus, bevat veel informatie over de grote steden en hij besteed eigenlijk alleen maar aandacht aan historie van de steden en plaatsen. Over de bijzonderheden in de natuur wordt veel te weinig gemeld. Wellicht kwamen wij daardoor iedere keer in een kathedraal uit ;-). Ook hadden we de digitale versie van de Lonely Planet tot onze beschikking, daar hebben we een aantal routes uitgehaald die we gevolgd hebben. De LP geeft meer, maar nog wel summiere informatie over de steden en de streken. Daarbij ook redelijk veel routeinformatie, maar met een goede navigatie aan boord heb je daar niet zo veel behoefte aan. Voor de camperplaatsen en campings gebruikten we veelvuldig de app van CamperContact. Ideaal! geeft snel de informatie die nodig is om je keuze te kunnen bepalen. De reviews die daarbij vermeld staan geven een mooie aanvulling. Daarbij kon ik eenvoudig het adres van de camperplaats vanuit de telefoon kopiëren naar de app van de navigatie die hieruit vervolgens de route voor ons bepaalde en die ik dan eventueel nog kon aanpassen als ik een bepaalde plaats wilde invoegen. Het kostte enige tijd om alle mogelijkheden van de navigatie te onderkennen, maar na een paar leermomenten hebben we die nu wel onder de knie gekregen. Zo kwamen we een keer op een camperplaats terecht terwijl we in tweede instantie een camping hadden geselecteerd, maar in de communicatie tussen telefoon en navigatie was toen iets fout gegaan, waardoor we toch tot onze grote verbazing op de eerst gekozen locatie uitkwamen.

Als we meerdere nachten op dezelfde plek bleven kozen we vaak voor een camping. Want met name de elektrische aansluiting is wel gewenst. Koffie en shakes maken is dan een stuk makkelijker en ook moesten we de telefoons vaak weer opladen.

Campings zijn in Spanje echter redelijk dun gezaaid in vergelijking met Nederland en Frankrijk. Spanjaarden staan graag op camperplaatsen, wellicht vanwege de kosten van de campings, ik weet het niet. Maar het viel wel op dat campings met name bevolkt werden door de Nederlanders. Naar mate de stad meer faam heeft verworven was het gezelschap op de camping ook meer internationaal, maar Nederlanders kom je altijd tegen, al ben je in Timboektoe. Waar ik ook was tijdens een vakantiereis altijd waren er landgenoten. Overigens zijn er wel wat opvallende zaken te melden van wat er op de camping zoal gebeurt. Als je in de maanden april/mei op een camping bent dan is de gemiddelde leeftijd op zijn minst 75 jaar. Wij voelden ons jonkies onder de campingbevolking. Ook viel op dat de gemiddelde campingman de verantwoording draagt voor de af- en aanvoer. Je ziet ze veelvuldig, gemiddeld ook enigszins krom lopend met de plee (in rolkoffer uitvoering) en gieter in de weer.

Ook het buitenkoken is gemiddeld genomen een mannenbaan, al was het daar nog niet altijd het juiste weer voor. Verder is het heel stil, althans na negen uur, want iedereen zit dan binnen te kaarten, te dobbelen of TV te kijken. Het is dan camping oneigenlijk stil, terwijl de camping toch helemaal vol stond. In de ochtend tijdens koffietijd of late middag gedurende het borreluurtje gebeurt er het meest irritante wat er op een camping kan gebeuren, dan wordt er contact gelegd met het thuisfront en ik hoef en wil al die familiedrama’s en problemen niet horen die via telefoon of facetime worden uitgewisseld. Het ergste is als de buren ook al de kleinkinderen op facetime te spreken krijgen. Op de een of andere manier valt alle gene weg en lijken de kleinkinderen naast gedragsproblemen ook gehoorproblemen te hebben. Op volle geluidsterkte worden de laatste schoolresultaten en uitslagen van D’tjes uitgewisseld. Tja, ik kan me er niets bij voorstellen, heb er geen ervaring mee zal ik maar eerlijk bekennen. Wellicht is het daarom zo irritant.

Ter voorbereiding van deze reis heb ik mezelf wat Spaans geleerd met behulp van de app van Duolingo. Elke dag wat woordjes oefenen dat levert echt wel wat op. Ik betrapte me erop dat ik zonder het echt te beseffen aankondigingen in het Spaans kon lezen en begrijpen zonder te realiseren dat het Spaans was dat ik las. Spreken is nog wel lastig, nov lastiger wordt het als ze een antwoord geven in het Spaans, want dat gaat meestal zo snel dat ik moet afhaken. Overigens kan je in de grote steden en de meeste campings gewoon met Engels terecht. De begroeting ging dan meestal in het Spaans om vervolgens de vraag te stellen of men Engels sprak. Bij een ontkenning begon dan voor mij de uitdaging, maar meestal volgde dan “yes, off course” of “un poquito”.

Zoals genoemd staan de Spaanse camperaars zelf graag op de gratis camperplaatsen en ze kruipen het liefst zo dicht als mogelijk tegen je aan. In Cordoba was er gigantisch grote parkeerplaats met een zee van ruimte. Wij hadden onze camper op zo’n 2 campers-brede afstand geplaatst van onze Franse buren, maar toen we de volgende morgen wakker werden had een Spanjaard kans gezien in het donker zijn camper er tussen te wringen 🙁 waarom in godsnaam, er was werkelijk een zee aan ruimte elders.

In een van de blogposts meldde ik al dat wij vaak buiten de drukte van een stadscamperplaats een plek zochten. Soms met als gevolg dat we wel een stukje moesten fietsen voor een bezoek aan de stad, maar op die manier zie en ervaar je wat meer van het Spaanse leven. Zoals bijvoorbeeld de kwaliteit en diversiteit van en op de Spaanse fietspaden. Meestal groen gekleurd, het begin en eind is nogal abrupt, of spontaan 😉 en in alle gevallen heel smal en komt zowel voor aan linker- of rechterzijde of in de middenberm. Fietsen is Spanje is op z’n minst avontuurlijk.

Wat zijn de aanraders, de must see’s. Daar zijn er veel van in Spanje, en voor elk wat wils. Heel veel stranden, heel veel zee, dat is bekend maar dat was niet waar wij voor kwamen. Heel veel historie, oude architectuur en kunst daar kwamen we wel voor en ook voor de natuur en het landschap en daar hebben we volop van genoten. Voeg daarbij het lekkere eten voor een eerlijke prijs en de overheerlijke Spaanse wijnen en het ideale vakantieplaatje is compleet. Wat zijn dan de uitschieters geweest op deze reis?

Valencia heeft mijn hart gestolen vanwege de groene ader en de overalaanwezige geur van de bloesem van citrusbomen. Granada is fantastisch mooi met het Alhambra, maar vooral ook de ligging met de Sierra Nevada op de achtergrond. Cordoba mag je niet overslaan want het Mezquito is bizar en mooi tegelijkertijd. Ook de woon- en werkplek van Salavadore Dali was inspirerend. Maar kleine onverwachte zaken zijn ook heel leuk zoals de camperplaats bij een wijnboer in de buurt van Lleida of de lunch met oud student Guido en zijn vriendin Roberta en de kleine Arthur in Badalona.

En tenslotte het weer. We hadden verwacht dat de zuidkust van Spanje in april wel wat meer warmte zou bieden, maar het was nogal wisselend, dat is ook Spanje in het voorjaar. De ene dag is dik 20 graden, vervolgens krijg je een buitje of steekt de wind op en is het de volgende dag dik 10 graden kouder. Toch hebben we het niet als een probleem ervaren, je past je plannen aan want als pensionado heb je alle tijd. Spanje is wat ons betreft nog niet klaar, want het noorden biedt nog veel schoonheid die we nog bewaard hebben voor een volgende reis, dan wel in de nazomer als het land geel in plaats van groen kleurt.

España es fantástica, me encanta.