Als je vanuit Barcelona naar Zaragoza rijdt dan zit je al aardig in het binnenland van Spanje. Wat opvalt is dat in het gebied rond Zaragoza het verschrikkelijk dor en droog is. Nu is het nog vroeg in het voorjaar en zeker op enige hoogte zijn de bomen nog weinig uitgelopen. Het landschap is daardoor bijna grijs van kleur. Als er een rivier in de buurt is dan herken je dat aan de groene kleur, hetzij van de landbouw hetzij van de bomen die daar dan wel willen groeien. Als we Zaragoza uitrijden komen we eerst weer in het grijze landschap terug, later verandert dat naar meer groen. Daar waar water is, zie je veel landbouw, vreemd genoeg nauwelijks veeteelt. Ik zou willen zeggen tegen de boeren in Nederland , als je dan toch weggekocht moet worden met je kippen- of varkensboerderij, dan is hier nog volop ruimte.
Vandaag rijden we weer een flink stuk door het binnenland, we houden een aanbevolen route aan die in de Lonely Planet is beschreven. We rijden tot aan Teruel en hebben tussenstops gepland, de eerste is in Daroca. Volgens de Lonely Planet een bezoek waard vanwege de oude vestingmuur die door de Moren daar is gebouwd. We laten ons weer verleiden om naar boven te klimmen. Anders dan in Lleida is de vesting en ook de muur niet of nauwelijks gerestaureerd. Wel zijn ruïnes van de muur over grote afstanden rondom het stadje zichtbaar. Niet heel spectaculair, maar wel authentiek en daardoor bijzonder.
We dalen af naar de plaatselijke horeca voor een koffie en vervolgen onze weg naar Lagune de Gallocanta. Dat is een plek waar in de winter kraanvogels overwinteren. In het vroege voorjaar vertrekken ze naar Noorwegen om daar jongen te krijgen. Het komt ook wel voor dat ze in hun trektocht Nederland aandoen, maar over het algemeen is de kraanvogel in Nederland een zeldzaamheid. De kans is groot dat de vogels gevlogen zijn, maar we wagen een poging. Even waren we bang dat de route over wel heel smalle wegen zou gaan, maar de wegen waren prima te berijden en heel erg rustig. Bij de lagune was een gloednieuw informatiecentrum uit de grond gestampt, op de bijbehorende parkeerplaats de lunch genuttigd en daarna op naar de kraanvogels. Helaas de enige kraanvogel was een kunstwerk en verder een paar meerkoeten. Al vertrokken dus!
Dan maar verder naar de eindbestemming Teruel. Het wordt groener en we zien steeds meer bomen, voornamelijk Spaanse Dennen. in de verte zien we sneeuwtoppen verschijnen en we verbazen ons, maar het blijkt dat we langzaamaan naar 1000m hoogte zijn geklommen. Een stukje verderop is het 1500m en dat blijkt een skigebied te zijn.
Teruel heeft geen campings, dus we overnachten op een parkeerterrein bij een congrescentrum en velen zijn met ons. We wandelen nog even Teruel in voor een biertje en komen toch nog wat fraaie stukjes architectuur tegen, een mix van de Moren en de christenen. Iets waar Teruel dan weer beroemd om is.
Morgen door naar Valencia, ben benieuwd wat we daar allemaal gaan zien. Niet alleen oude gebouwen heb ik begrepen, maar geen verwachtingen hebben maakt het avontuur sterker.
Geniet van een fietstocht door de bedding van de rivier en de futuristische gebouwen die heel verrassend zijn!
Staat nu online 😏
Ja dat hebben we vandaag gedaan. Echt fantastisch gedaan, een park in de rivierbedding, hoe kom je op het idee. Geniaal.