We zijn al twee weken onderweg en nu bijna een week in Spanje. Eergisteren bekroop me het gevoel dat we pas echt het avontuur in Spanje zijn aangegaan. De bezoekjes aan Dali in Figueres, oud student Guido in Badalona en het Monestary Montserrat in Barcelona waren niet echt avontuurlijk. Je weet al zo ongeveer wat er gaat komen, het is niet heel avontuurlijk. De lunch met Guido, Roberta en de kleine Arthur was heel erg gezellig en een leuk weerzien sinds de laatste keer dat we in Barcelona (najaar 2019) waren. Het bezoek aan Montserrat stond voor de volgende dag gepland. Op advies van een recensie in de app CamperContact, hebben we de overnachting gedaan op het bussenplein bij het station Cremallera de Montserrat. Gelukkig kwam er later op de avond nog een Italiaanse camper bij, anders geeft het zo’n unheimlich gevoel als je er moederziel alleen staat.
De volgende ochtend een retourticket gekocht naar het grote klooster bovenop de berg. Het was droog en de zon scheen heerlijk, maar beneden was het ‘s nachts al rond het vriespunt geweest en was het bij vertrek zo’n 7 graden. Als je dan op 700m hoogte komt is het dus freezing cold, zeker als de zon wegduikt en er ook nog wind opsteekt. Hoewel de kathedraal nou ook niet bepaald warm was hebben we daar ruim een uur doorgebracht. In eerste instantie natuurlijk voor een bezichtiging, maar toen we op gemak in de bankjes het geheel op ons lieten inwerken, werd er geluid en geklingeld en voor dat we het beseften zaten we in een heilige mis. Niet met een, niet met drie, maar met wel met een kleine dertig heren. Dat heb ik nog niet eerder gezien en ik kan zeggen dat ik mijn jonge leven toch heel wat kerkdiensten heb bijgewoond, of beter gezegd, moeten bijwonen. Een waar spektakel dus, met gezang, lezingen, en zelfs een preek, helaas in het Catalaans dus ik kon mijn prille kennis van het Spaans niet oefenen. Tot onze eigen verbazing hebben we de volledige mis bijgewoond! Buitengekomen bleek de temperatuur eerder gedaald dan gestegen te zijn. Gelukkig bleek de verwarming in het museum goed te werken en dus hebben we genoten van alle kunst, cultuur maar toch ook vooral van de warmte. Buitengekomen bleek de zon wat aan kracht gewonnen te hebben zodat de temperatuur was opgelopen tot wel 9 graden, helaas bleef de wind ijzig koud.
Monserrat is een bezienswaardigheid, maar vooral ook een sterk gecreëerde bezienswaardigheid. We vonden het allebei too much, te gladjes, te veel opsmuk, te weinig authenticiteit. Eigenlijk was de heilige mis met de vele heren het meest authentiek. Daar moet je dan blijkbaar toch voor naar het Roomse Spanje.
We waren verzadigd en dus met de trein weer terug naar warmte beneden bij de camper. Op naar het volgende avontuur. Uiteindelijk besloten we om toch het eerste plan te volgen en dat was de route van de Lonely Planet in de richting van Zaragoza via Lleida en nog wat leuke plaatsjes. De verplichte nummers zijn gepasseerd, het avontuur kan beginnen.
Na deze kerkdienst zijn jullie goed voorbereid op Semana Santa die je volgende week in heel Spanje zal zien. Veel processies bij hopelijk aangename temperaturen, want dat is ook bij jullie nog niet optimaal.
Ja we hebben voor zondag een processie gepland staan hier in Valencia.
Nee, het is echt zomer geworden nu we in Valencia zijn aangekomen. Extra slaapzakken weer opgeborgen. Morgen op de fiets de stad verkennen.