Voor onze verjaardagen kregen we een boekje van mijn schoonzus Jeanne over camperplaatsen in N-Frankrijk. Dit soort boekjes lees je normaal gesproken niet. Je bladert wat en scant de teksten die vervolgens gedachten oproepen en dan ineens denk je Ja Nancy dat lijkt me wel een mooie plek om een keer te bezoeken . We vinden het allebei leuk om met een wandeling een stadje te doorkruisen. Zoals het er naar uitzag is er veel gebeurd in de historie van Nancy (Frans, Duits, Frans etc.) en dus is er voldoende te zien en ook te genieten. Voor Gerda is dat altijd gerelateerd aan gescheidenis en kunsthistorie en voor mij gaat het meer over de architectuur, het geheel en de samenhang der dingen. Meer een soort holistisch beeld ontwikkelen en die dan als herinnering opslaan. Het schrijven van een blog helpt daarbij. Schrijven is ook ordenen van je gedachten. En bij een blog kun je je volgers niet opzadelen met een onsamenhangend verhaal, dan haken ze af en dat is het laatste wat je wilt.
Het is dus Nancy geworden waar we de eerste overnachting in Frankrijk hadden. Een camperplaats waar we geconfronteerd werden met falende automatisering. Het startte met een onwillige slagboom en verder niemand aanwezig. Na betaling krijg je van de ene automaat een ticket met een QR-code die je vervolgens in een andere automaat stopt die de slagboom zou moeten openen. Hoe bdenken ze het! Helaas begrepen de beide systemen elkaar niet met als gevolg dat de slagboom omlaag blijft en wij de entree maar geforceerd hebben via een zijingang waar een met de Franse slag gefabriceerde obstructie de toegang blokkeerde. Deze was eenvoudig te openen waarmee we ons toch een toegang verschaften. Niets illegaals, we hadden immers keurig betaald.
De verwachte regenbuien vielen gelukkig mee, hetgeen ons de mogelijkheid bood om toch de stad te bezoeken. Bij aanvang was het nogal saai, heel weinig mensen op de been en een verkeersluwe binnenstad, dat verklaart het eerste oordeel. Maar net zoals in een goed verhaal moet je eerst tot de kern komen voor je kunt oordelen. De kern van Nancy is Place de Stanislass, vlg. het genoemde boekje misschien wel de mooiste stad van Frankrijk. Vlg. mij zeker een kanshebber als het inderdaad om een wedstrijd gaat. Oordeel zelf aan de hand van deze impressies.
De camperplaats bevond zich aan een haven en helaas ook aan een stads-verkeers-ader. Veel geluidsoverlast, maar na negen gaan de Fransen slapen en dus werd het ook bij ons rustig. Gelukkig!
De volgende ochtend begint met een traditioneel BL-5 ontbijt, want ja dat neem je mee vanuit je eigen koelkast als je vertrekt. We hebben een leuke stadswandeling gemaakt door ondermeer het park, wat oude poorten en een pauze met koffie in de zon op het Place de Stanislass. Langzaamaan kruipt het Franse vakantiegevoel bij je naar binnen. Heerlijk!
Na de lunch met een omgekeerde werkwijze de camperplaats verlaten, omdat beide systemen elkaar nog steeds uitsloten. Het lijkt N.B. de formatietafel van Den Haag wel. Nou ja er blijken dus bypasses te zijn en blijkbaar heeft Remkes die nu ook gevonden. Wij gaan gewoon verder, Koers: ZUID, bestemming Besancon, zo hebben we besloten.
Leuk. Geniet ervan. Morgen wel trainen hè 😮💨