leovankoppen's Blog

Het Yosemite park is een van de meest bekende en ook mooiste parken van de VS. Yosemite (spreek uit als yo-sem-i-te, en niet als Yosi-mite) is als een soort van oase na alle parken met voornamelijk stenen, rotsen en bergen. Yosemite heeft uiteraard ook stenen van vooral grijs graniet. Kern van het park is Yosemite valley, een vallei tussen enorm hoge rotsen zoals de dominante Half Dome en de El Capitan.

Deze laatste is een puist van een berg en was de afgelopen weken twee keer in het nieuws. Een keer omdat er doden zijn gevallen bij een beklimming en een paar dagen later omdat er een nieuw snelheidsrecord in de het beklimmen ervan is gevestigd. Toen wij de kapitale berg aan het bewonderen waren, liepen er tal van bergbeklimmers rond. Het is blijkbaar dé ultieme plek voor de bergbeklimmers,. Het is een nagenoeg verticale granieten wand van zo’n 900 meter hoog. De top ligt op 7.569 feet. Hier een video van twee helden die in deze omgeving aan hun gerief komen (niet geschikt voor mensen met hoogtevrees).

Na enig turen en speuren naar klimmers dacht ik er een te kunnen waarnemen. Gerda liet mij vervolgens weer twijfelen, maar even later dachten we toch wat meer mensen te kunnen spotten. Uiteindelijk lukte het om met Gerda’s camera het beeld een beetje scherper te krijgen en ja hoor. Zowaar een hele groep die daar notabene wel koffie lijkt te zitten drinken op een randje.

Yosemite valley is heel indrukwekkend, maar om daar te komen moesten we, komende uit Death Valley, ook nog even de Tioga pas in de Sierra Nevada over. Bij de boeking van de reis werd al verteld dat de kans groot is dat deze pas, met een hoogte van 9000 feet, nog gesloten zou kunnen zijn vanwege de sneeuw. Een check vooraf leverde op dat de pas half mei sneeuwvrij was gemaakt en dat we er, ook met een RV, overheen mochten. Wij hadden een paar dagen aan de oostkant van Sierra Nevada doorgebracht bij het Mono Lake. Ook daar was weer een uniek fenomeen waar te nemen. Zoutpilaren die in het meer zijn ontstaan. Voer voor fotografen en dat leverde weer de nodige plaatjes op.

De tocht over de pas, toch bijna 3000 meter, kom daar maar eens om in Europa, was betrekkelijk eenvoudig. Geen haarspeldbochten, gewoon met een redelijk stijgingspercentage omhoog en mede omdat we bij Mono Lake al op bijna 2000 meter zaten. Het blijft toch heel fascinerend om in de zomer met prachtig weer naar en vervolgens ook langs sneeuw te rijden. ‘s Morgens in alle vroegte vertrokken om de hele dag te te kunnen besteden aan de oversteek van de Sierra Nevada. Op de top was het er fantastisch mooi, dus volgden er vele foto stops.

Na enige tijd in de afdaling krijg je zicht op Yosemite Valley met zijn grote granieten rotsen waarbij de Half Dome en de El Capitan domineren. Naast het grijzen graniet vinden we in Yosemite eindelijk ook weer groen en  volop water. Dat  maakt het allemaal wat aangenamer, aantrekkelijker. Of komt het omdat wij Nederlanders nu eenmaal gewend zijn aan water en groen en minder aan stenen?

Ons bezoek aan Yosemite viel in het weekend en ook nog weer het eerste weekend waarin (een deel) van de scholen met zomervakantie gaan. Kortom een drukte van belang. In het park zelf was al helemaal geen campingplaats meer te verkrijgen, dus belandde we, weliswaar ook via een reservering en dat was een goed voorgevoel, een stukje buiten het park op een familie RV/camping ground met alles erop en eraan. Zoals ezels en lama’s en ‘s avonds een rondje met de trekker over de camping. Gezellig in de aanhanger op strobalen, Fun!

De Valley was op zaterdag overvol en ook hier shuttles om al die toeristen naar de mooiste plekjes te brengen. Het lijkt wel een dagje Bobbejaanland, de Efteling of zoiets. “Een kermis”zou Bert gezegd hebben en dat vonden wij ook. Dan maar snel met de shuttle op weg naar een mooie trail. We kozen voor Mirror lake en als je maar ver genoeg door wandelt, keert de rust vanzelf weer terug. Heerlijk en buitengewoon mooi!

Tja en waar sneeuw is en bergen, daar zijn er watervallen. Bij deze enorme verticale rotsen valt het water dus honderden meters naar beneden. Indrukwekkend, al wordt het plezier een beetje overschaduwd door de enorme hoeveelheid mensen die hier op afkomen, Ik kreeg spontaan associaties met de drukte in Valkenburg tijdens een zomervakantie, als is dat wel heel erg lang geleden.

Dat al dat water ook zorgt voor een groeizame omgeving wordt wel duidelijk als je van de Sierra Nevada naar het westen afdaalt. Enorm omvangrijke dennenbossen met ook enorme dennen en sequoia’s. Helaas was het deel waar de grootste sequoia’s staan (Mariposa grove) gesloten voor renovatie, maar ook in het westelijke deel hebben we toch een indruk gekregen van hoe groot die bomen zijn. Helaas is de fameuze sequoia-met-tunnel in januari 2017 komen te overlijden, maar ook op deze wijze blijft het heel indrukwekkend.

Yosemite zit erop en daarmee ook onze tocht door het westelijk deel van de VS. De camper schoonmaken en inleveren en terugbrengen naar Cruise America en dan richting vliegveld om via New York richting huiswaarts te gaan.

Morgen in het vliegtuig nog een bijdrage componeren, eens kijken of we een overzichtje kunnen geven van wat we gezien en ervaren hebben.