Na twee weken volop ondergedompeld te zijn geweest in jazz, blues, R&R, R&B, Soul en country wordt het tijd ook wat meer te gaan genieten van de flora en fauna die Amerika te bieden heeft. Hoewel het eerste deel van de reis niet gericht is op natuur, kom je daar al reizende automatisch mee in aanraking. In het verhaal van de Natchez trace is dat ook al duidelijk geworden, Na Nashville zijn we doorgereisd naar de Smoky mountains,
Een natuurgebied dat ligt op de rand van Tennessee, Georgia en North Carolina. Heel erg bergachtig is het niet, de top ligt op 6047 feet, ruim 1800 meter, maar het is wel heel mooi en heel bosrijk. In deze tijd van het jaar vind ik altijd het groen aan de bomen op zijn mooist. Dit gebied ligt op breedtegraad 35 dus de natuur zou wat verder moeten zijn dan in Nederland, maar (ook) hier is het lang koud geweest dit voorjaar zodat de lente laat is ingezet. Het groen aan de bomen is allemaal nog zo mooi licht groen, althans in de dalen, op +/- 500m. Kom je een paar honderd meter hoger dan is het daar nog maar net een groene waas over het bos waar te nemen en boven de 1500 staan de bomen nog in in hun winterjas, niets dus. Als je van bovenaf naar beneden het dal inkijkt dan zie je een mooie overgang van grijsbruin naar lichtbruin en via lichtgroen naar groen. Dat geeft het vergezicht een extra dimensie. Volgens de folder van de Smoky Mountains komt 1000 feet (300m) in hoogteverschil overeen met 10 dagen terug in kalenderdatum of staat het gelijk aan 330 mijl (ruim 500 km) meer noordelijk.
De Smoky mountains worden erg goed verzorgd door bos- en parkwachters. Het is wellicht nog beter dan wat we in Canada tegenkwamen. Er wordt veel en goed onderhoud verricht, het is een natuurgebied onder controle, maar met het nodige wild daarin aanwezig, Je kan er zwarte beren en reeën (elks) en herten (deers) spotten en er boven zweven verschillende soorten roofvolgels. Als je tegen schemering een aanbevolen route tegenkomt in het park, dan rijd je soms in een file want op de plaatsen waar beren gesignaleerd zijn blijft iedereen staan. Wij konden het niet laten om ook te gaan spotten, het deed denken aan de game drive door het Paul Kruger Park, daar ontstaan files op plaatsen waar wild wordt gespot. De foto’s tonen aan dat we redelijk succesvol waren. Beetje spannend is het wel als je zo’n beer op minder dan 10 meter passeert.
Het gebied heeft een beperkt aantal wegen en op tal van punten zijn er parkeerplaatsen aanwezig waar je de auto kunt stallen en voor korte of langere wandelingen de zeer rijke natuur ik kunt gaan. Dat wordt ook in grote getale gedaan. Ondanks dat een april/mei is was het al behoorlijk druk in het gebied. En er wordt veel gewandeld door die Amerikanen, ondanks al het overgewicht wat ze mee zeulen doen ze het toch maar. Er worden wat kilo’s verzet daar. Slank worden ze er niet van, want zodra ze terug zijn worden de opgebrande calorieën meer dan gecompenseerd aan overzoete maaltijden en tussendoortjes. Waar je in Amsterdam kan leunen tegen de wietlucht is het soortgelijk in Gatlinburg tegen de geur van pannenkoeken, wafels en andersoortig zoete zooi.
Gatlinburg deed me denken aan een stadje zoals Valkenburg, maar dan veel erger. Al die toeristen die daar over straat paraderen, slenteren, of zichzelf vooruit manoeuvreren, er zijn Amerikanen die al rollend beter uit de voeten zouden kunnen! In de hoofdstraat waan je je midden op een kermis, midden tussen het ballengooientent, schiettent en het kop van jut in, naast ijsco- en suikerspinnenverkoop en meer van dat soort gelegenheden.
Ook als is het af en toe wat druk onderweg, je kunt er wel mooie trails lopen en dat hebben we dan ook gedaan, naar een outlook, overlook, bluff, cave of waterfall. 
De keuze om al in april op reis te gaan is een juiste geweest want het was perfect weer om te wandelen en de natuur is er op zijn mooist. Het lijkt perfect, maar eigenlijk zijn de Smoky Mountains met name door Gatlinburg, een beetje over de (mountain) top, een beetje te druk, teveel uitgebuit, maar weer wel goed georganiseerd en onderhouden.
In Nederland voeren we een discussie over wat we met het wild moeten in de Oostvaarders plassen, wel of niet ingrijpen in de natuur? Hier is het geen discussie, ze doen het gewoon! De natuur wordt goed onderhouden, het is prima georganiseerd en het wordt volledig onder controle gehouden. Ze gaan zelfs zo ver dat de beren bij het invallen van de avond naar de weg gestuurd om de toerist tevreden te stellen.