Wie de staat Mississippi bereist, ontkomt er niet aan de rivier een aantal keren te ontmoeten. New Orleans ligt aan de monding van de rivier en daar hebben we ook een een eerste poging gedaan de rivier te verkennen. Nu is monding van de rivier bij New Orleans een grote delta, een scala aan schiereilanden en eilandjes. Naar we begrepen hebben van een localo die de geschiedenis van zijn land tot in de details beheerste, hebben de Franse kolonialisten er ook jaren over gedaan om de monding van de Mississippi te achterhalen (1682: Cavelier leidt de kano-expeditie over de Mississippi : infoNu.nl). De delta brengt ook met zich mee dat het waterpeil weleens wil stijgen, bijvoorbeeld als er weer een tornado langskomt, zoals in 2005 met Katharina gebeurde en er een enorme overstroming ontstond. Grote delen liggen daar, soortgelijk als Nederland, beschermd achter dijken. Ook daar vreest met de stijging van de zeespiegel. De opwarming van de aarde heeft daar een dubbel effect in de vorm van de vergrote kans op tornado’s als ook de dreiging van de stijging van het waterpeil. Bewoners bouwen hun huis uit voorzorg maar op palen. Mijn gesprekspartner heeft geïnvesteerd in een motorhome zodat hij in het geval van een nieuwe overstroming naar hogere oorden kan vertrekken.
In New Orleans is de rivier ook van economisch belang en daardoor niet echt heel fraai. Natuurlijk zijn er de radarboten die een enorme toeristische attractie zijn. Je mag er pas op als je een (volle) creditkaart meeneemt voor een diner of voor een meerdaagse cruise. In meerdere opzichten over de top m.i. Niets voor ons dus!
Bruggen zijn talrijk over de Mississippi en het lijkt wel of er sprake is geweest van en mantelcontract want ze zien er bijna allemaal hetzelfde uit, of je nu in New Orleans bent of in Bateau Rouge of in Natchez.
Naarmate je meer stroomopwaarts gaat neemt de omvang van de scheepvaart af, het valt ook niet mee om tegen de stroom in te varen. Naar ik begrepen heb bedraagt de stroomsnelheid 6 km/u, dus dat wordt met een kano al een hele kluif , laat staan met een 4 duwbakken voor je neus. De pracht van de Mississippi is omgekeerd evenredig met de intensiteit van de scheepvaart. Bij Natchez was pas echt sprake van pracht. Onderweg daar naartoe was overigens op de oevers ook zo af en toe wel wat leuke dingen te aanschouwen.
Natchez was onze eindbestemming, in het verleden de plaats waar de rijke katoenboeren hun katoen konden verschepen via de Mississippi. De stad heeft nog wel wat van die statuur overgehouden en doet er alles aan om de toeristen dat bij te brengen om vervolgens daar weer nieuwe rijkdom uit te verwerven. Gezien het aantal toeristen dat er was toen wij er waren, is het de vraag of dat gaat lukken. Overigens sprak het stadje ons wel aan. Ook omdat het weer een start is voor een volgende “beleving”
Mooie foto’s. Het ziet er wel kenmerkend uit.