Atlanta is de stad waar we zijn gestart. Wellicht bij velen nog wel bekend van de Olympische spelen in 1996, Het jaar waarin de “Lange Mannen” (volleybal) die legendarische finale speelden voor het goud tegen Italië. De volleyballers met Peter Blangé, Ron Zwerver e.a. wonnen er in een zinderende finale tegen Italië het goud. eeen onvergetelijk moment voor elke volleyballer. Het Centennial park is een van de restanten van de Olympische accommodatie, naast de nodige stadions en conferentie- en sporthallen. Verder heeft Atlanta bekendheid verworven als de thuishaven van CNN en Coca Cola. Beiden worden nadrukkelijk ook als toeristische attractie genoemd. Bij CNN zijn we wel even binnengelopen, maar de Newsroom bleef ook voor ons gesloten. Er wonen, met de suburbs meegerekend, ruim 4 miljoen mensen. Je komt ze in de stad niet tegen, wel met de auto op de vele snelwegen. In de stad was het overal erg rustig, de stad maakt overigens wel een goed georganiseerde indruk. Alles is goed onderhouden en er is heel veel groen in plantsoenen en parken, Wij logeerden aan de Peaches street, zeg maar de Laan van Meerdervoort van Den Haag, allen nog veel langer, veel groener en ook met mooiere appartementen. Atalanta is moderne mooie stad, maar wellicht daardoor een beetje een saaie stad. Geen stad waar je voor je vakantie naar toegaat. Na twee dagen hadden we het dus wel gezien en zijn we naar het zuiden afgezakt. Montgomery was de volgende bestemming. De highway naar Montgomery is zoals ook Atalanta is, heel groen, en ook heel mooi, maar er verandert nauwelijks iets in het landschap. Daardoor wordt het na verloop van tijd toch ook weer saai helaas. Montgomery heeft de nodige bekendheid verkregen in de strijd tegen de apartheid in de jaren 50- 60 van de vorig eeuw. Het was ook de woonplaats van Martin Luther King en Rosa Parks en was ook de bestemming van de grote protestmars in 1965. Vanuit Selma werd vertrokken richting Montgomery, maar even buiten Selma werd de menigte met waterkanonnen uit elkaar gedreven, Montgomery is nooit gehaald,
Montgomery is een aardig stadje aan de Alabama river, waaraan de staat de naam aan heeft ontleend. Ook hier weinig bijzonderheden en eigenlijk maar één straat waar het allemaal gebeurt, kroegen, restaurants etc. Na een avond hielden we het dan ook maar voor gezien. Verder naar het zuiden! Via de historische route naar Selma gereden. De brug waar de protestmars uit elkaar werd geslagen is eigenlijk de enige historische locatie in de route. Selma zelf is een stadje op zijn retour, veel lege winkels en slecht onderhouden panden, Dus verder naar het zuiden, niet via de Interstate/highway, maar via lokale wegen naar de stad Mobile. We zijn via die wegen nauwelijks plaatsen van enig omvang tegengekomen. Wat je tegenkomt is zo af en toe langs beide zijden van de weg Supermarkten, Fastfood zaken, benzinepompen en wat garages of lokale industrie. In de grote lege stukken deze centra kom je vooral kerken tegen, Tjonge jonge wat zijn die Amerikanen een gelovig volk. Allerlei smaken van baptisten, adventisten, en andere ..isten. Je vraagt je echt af waar die kerkgemeenschappen op draaien, Ik verwacht op heel veel geld van de gelovigen, maar ik heb meer kerken dan gelovigen gezien. Heel opmerkelijk !
Mobile is een havenstad met bijbehorende industrie, niet zo fraai dus. Een nachtje slapen en dan verder naar het zuiden. Het doel voor het komende weekend is New Orleans, daar is het altijd feest volgens de hoteleigenaar in Montgomery en daar kan je zou lekker eten volgens de ober in Atlanta. Kortom redenen genoeg om Mobile snel te verlaten en langs de kust van de Mexicaanse Golf uiteindelijk het zuidelijkste puntje van onze reis te gaan bereiken.